Hometown Blues - Syd Arthur

As I walk through this city one step away

Also much has changed here yet it stays the same

Familiar nostalgie in the evening glow

Eyes of the beholder watch the alexander’s duo

Give me a reason now, a reason to stay

I gave all of my live but you left me essays

Forbiden futures are distant to dream

I will return to you, but first I must live

As I turn towards you pondering your grace

from the hills to the city in its solemn way

And I know I’ll live here maybe some day soon

Walk thoses streets till morning

I’ll remember you

Give me a reason now, a reason to stay

I gave all of my live but you left me essays

Forbiden futures are distant to dream

I will return to you, but first I must live

Give me a reason now, a reason to stay

I gave all of my live but you left me essays

Forbiden futures are distant to dream

I will return to you, but first I must live

Give me a reason now, a reason to stay

I gave all of my live but you left me essays

Forbiden futures are distant to dream

I will return to you, but first I must live

Terwijl ik een stap verder door deze stad loop

Er is hier ook veel veranderd, maar het blijft hetzelfde

Bekende nostalgie in de avondgloed

Ogen van de toeschouwer kijken naar het duo van Alexander

Geef me nu een reden, een reden om te blijven

Ik heb mijn hele leven gegeven, maar je hebt essays voor me achtergelaten

Verboden toekomsten zijn ver te dromen

Ik kom bij je terug, maar eerst moet ik leven

Terwijl ik me tot u wend en nadenk over uw genade

van de heuvels naar de stad op zijn plechtige manier

En ik weet dat ik hier misschien binnenkort zal wonen

Loop die straten tot de ochtend

Ik zal je herinneren

Geef me nu een reden, een reden om te blijven

Ik heb mijn hele leven gegeven, maar je hebt essays voor me achtergelaten

Verboden toekomsten zijn ver te dromen

Ik kom bij je terug, maar eerst moet ik leven

Geef me nu een reden, een reden om te blijven

Ik heb mijn hele leven gegeven, maar je hebt essays voor me achtergelaten

Verboden toekomsten zijn ver te dromen

Ik kom bij je terug, maar eerst moet ik leven

Geef me nu een reden, een reden om te blijven

Ik heb mijn hele leven gegeven, maar je hebt essays voor me achtergelaten

Verboden toekomsten zijn ver te dromen

Ik kom bij je terug, maar eerst moet ik leven