A Time Of Wooden Ships & Iron Men - Swashbuckle

From the lackluster sand we laid down our hands

And took up our powder and shot

Time after time, overt crime after crime

These heinous acts, they shan’t be forgot

We clad in the dress of the old pirate’s best

And offered a rare sort of song

Thrashing and slashing as waves keep on crashing

This is where we belong

They’ll put the rope around our necks

And remove the floor from out of the deck

Thirteen wraps 'round the rope

The loop that hangs at the end of hope

Drops of ideal pain begin to take flight

And dance across the sky on this very night

Torch the sky aflame as it burns so bright

Robust and hearty, dancing light

Hard-wired for what, in the end, might be right

Perverse, rotten, wicked, trite

Nightmarish sense and patterned thought

Cashed in on what was never taught

Drenched in the sailing sun’s most warming rays

This silent desperation stays

Affixed to that which carries through

Across the never-ending sea of blue

We live our act’s self-sacrifice

Time again, we have paid the price

This piratical presence will be felt

And repercussions shall be dealt

From the freedom of that fleeting moment springs

The valor and the grandeur of the ages

From the wisdom gained in that prophetic instance

Churns the makings of the learned sages

Van het matte zand legden we onze handen neer

En pakte ons kruit en schot

Keer op keer, openlijke misdaad na misdaad

Deze gruwelijke daden, ze zullen niet worden vergeten

We kleden ons in de jurk van de beste van de oude piraat

En bood een zeldzaam soort nummer aan

Slaan en slaan terwijl de golven maar blijven neerstorten

Dit is waar we thuishoren

Ze zullen het touw om onze nek doen

En verwijder de vloer van het dek

Dertien wikkels 'rond het touw'

De lus die aan het einde van de hoop hangt

Druppels ideale pijn beginnen te vliegen

En dans door de lucht op deze nacht

Fakkel de lucht in vuur en vlam terwijl hij zo helder brandt

Robuust en stevig, dansend licht

Vast bedraad voor wat uiteindelijk juist zou kunnen zijn

Pervers, rot, slecht, banaal

Nachtmerriegevoel en patroongedachte

Verzilverd op wat nooit is geleerd

Gedrenkt in de meest verwarmende stralen van de zeilende zon

Deze stille wanhoop blijft

Bevestigd aan dat wat doorgaat

Over de oneindige zee van blauw

We leven de zelfopoffering van onze daad

We hebben weer de prijs betaald

Deze piratenaanwezigheid zal worden gevoeld

En de gevolgen zullen worden behandeld

Uit de vrijheid van dat vluchtige moment ontspringt

De moed en de grootsheid van de eeuwen

Van de wijsheid die in dat profetische geval is verkregen

Karnen de ingrediënten van de geleerde wijzen