Corroding Kings - Swamps

Born under kings and their slave holder sons,

held down by the hand that answers to none.

Grip to reality, see with your eyes.

Never mind my disgust, you must realize.

Dig.

Sealed so tight in this coffin I call life,

surrounded by the jackels,

I dare not close my eyes.

Born with this chip that’s sewn to my shoulder,

cuts get deeper and I only grow colder.

Hanging from my neck,

I begin to recall the face of the jackel as it swallows me whole.

Ripping the flesh from my bones.

My purpose in life is to feed them all.

Trapped in this coffin,

I swing into the night.

Geboren onder koningen en hun slavenhouderszonen,

vastgehouden door de hand die geen antwoord geeft.

Grip op de realiteit, kijk met je ogen.

Let niet op mijn afschuw, je moet je realiseren.

Graven.

Zo strak verzegeld in deze kist die ik leven noem,

omringd door de jackels,

Ik durf mijn ogen niet te sluiten.

Geboren met deze chip die aan mijn schouder is genaaid,

snijwonden worden dieper en ik word alleen maar kouder.

Hangend aan mijn nek,

Ik begin me het gezicht van de jackel te herinneren terwijl het me heel opslokt.

Het vlees van mijn botten scheuren.

Mijn doel in het leven is om ze allemaal te voeden.

Gevangen in deze kist,

Ik slinger de nacht in.