From Caves to Dust - Svarttjern

Come frightened beyond the waves

Accrued where all men rest

Drowned dry air in flames, from your pulls pumping sighs

I renounce your reluctant views on life

Winds clearly push beneath the wings and time comes undone

Reluctantly, obsessively, drawing sticks through the soil commencing tales of

it all

Assumingly, possessively, twigs in monumental feature still, no thoughts are

even raised

Cast your glories filled once dreams

Frantic stimulation in despair

Drowned dry air in flames, from your pulls pumping sighs

I renounce your reluctant views on life

Carving, thriving, awaking, denying

A glance at the other, for human, eternal

Carving, thriving, awakening, denying

Reluctantly, obsessively, drawing sticks through the soil commencing tales of

it all

Assumingly, possessively, twigs in monumental feature still a voice yet to be

raised

Come frightened beyond the waves

Accrued where all men rest

Drowned dry air in flames, from your pulls pumping sighs

I renounce your reluctant views on life

Kom bang voorbij de golven

Opgebouwd waar alle mannen rusten

Verdronken droge lucht in vlammen, van je trekken pompende zuchten

Ik doe afstand van je onwillige kijk op het leven

Winden duwen duidelijk onder de vleugels en de tijd komt ongedaan te maken

Met tegenzin, obsessief, stokken door de grond trekkend met verhalen over

het alles

Aangenomen, bezitterig, takjes in monumentale functie nog steeds, geen gedachten zijn

zelfs verhoogd

Werp je glorie gevuld eens dromen

Uitzinnige stimulatie in wanhoop

Verdronken droge lucht in vlammen, van je trekken pompende zuchten

Ik doe afstand van je onwillige kijk op het leven

Carving, bloeiend, ontwaken, ontkennen

Een blik op de ander, voor menselijk, eeuwig

Carving, bloeiend, ontwaken, ontkennen

Met tegenzin, obsessief, stokken door de grond trekkend met verhalen over

het alles

Verondersteld, bezitterig, takjes in monumentale functie nog steeds een stem die nog moet worden

opgevoed

Kom bang voorbij de golven

Opgebouwd waar alle mannen rusten

Verdronken droge lucht in vlammen, van je trekken pompende zuchten

Ik doe afstand van je onwillige kijk op het leven