Chrome Matrix - Superheist

I feel so invaded

Too many complications

Bound by my frustrations

I can’t decide which way I’m going

Exterminate the mold

That’s cut for us by the government

Procrastinate the bodiless exultation of cyberspace

Tortured tones arise perpetual eyes

Comfort, irate

Iconoclasm mirrored to a spasm

I am sedated

The strains that hold me down are breaking

Feeling thoughts not irritating

Generate divide and swallow

Demented thought lay fourth its ground

Projected disembodied consciousness

Into a cold consensual hallucination

Sympathetic proficiency loved

Prosthetic webwork

Turned into deranged social Darwinism

It’s like some form of voodoo

I’ve tried to hold it, tears fall like raindrops

Dead ink on windows

New lines of pain are etched into my face

I try to find some strength I can embrace

Weightless future

So why do we go on living

Like we hope for a tomorrow?

They’ll subsequently mark your soul

We have to find the source

Where hollow promises are made

Imbue your mind, manifest apparition

Painted sign, grandiloquent lies

Speckled in taste the shit we waste

Spawn from the matrix it makes sense

That I am sedated

We are bait for the churning doctrine

Spitting truth, freedom decline

Answers stapled re-occurring time after time

Ik voel me zo binnengevallen

Te veel complicaties

Gebonden door mijn frustraties

Ik kan niet beslissen welke kant ik op ga

Roei de schimmel uit!

Dat is ons door de overheid opgelegd

Stel het lichaamloze gejuich van cyberspace uit

Gemartelde tonen ontstaan ​​eeuwige ogen

Troost, woedend

Beeldenstorm gespiegeld in een spasme

Ik ben verdoofd

De spanningen die me tegenhouden, breken af

Gedachten voelen niet irriterend

Genereer verdeel en slik

Demente gedachte lag op de vierde plaats

Geprojecteerd lichaamloos bewustzijn

In een koude consensuele hallucinatie

Sympathieke vaardigheid geliefd

Prothetisch webwerk

Veranderd in gestoord sociaal darwinisme

Het is als een vorm van voodoo

Ik heb geprobeerd het vast te houden, tranen vallen als regendruppels

Dode inkt op vensters

Nieuwe lijnen van pijn staan ​​in mijn gezicht gegrift

Ik probeer wat kracht te vinden die ik kan omarmen

Gewichtloze toekomst

Dus waarom blijven we leven?

Zoals we hopen op een morgen?

Ze zullen vervolgens je ziel markeren

We moeten de bron vinden

Waar holle beloften worden gedaan

Doordrenkt je geest, manifesteer verschijning

Geschilderd bord, hoogdravende leugens

Gespikkeld in de smaak van de shit die we verspillen

Spawn vanuit de matrix is ​​het logisch

Dat ik verdoofd ben

We zijn lokaas voor de karnendoctrine

De waarheid spuwen, vrijheidsdaling

Antwoorden geniet keer op keer terug