The Trooper - Superchrist

You’ll take my life but I’ll take your’s too

You’ll fire your musket but I’ll run you through

So when you’re waiting for the next attack

You’d better stand there’s no turning back

The bugle sounds and the charge begins

But on this battlefield no one wins

The smell of acrid smoke and horses breath

As I plunge on into certain death

The horse he sweats with fear we break to run

The mighty roar of the Russian guns

And as we race towards the human wall

The screams of pain as my comrades fall

We hurdle bodies that lay on the ground

And the Russians fire another round

We get so near yet so far away

We were meant to fight another day

We get so close near enough to fight

When a Russian gets me in his sights

He pulls the trigger and I feel the blow

A burst of rounds take my horse below

And as I lay there gazing at the sky

My body’s numb and my throat is dry

And as I lay forgotten and alone

Without a tear I draw my parting groan

Je neemt mijn leven, maar ik neem ook dat van jou

Je vuurt je musket af, maar ik zal je erdoor helpen

Dus als je wacht op de volgende aanval

Je kunt maar beter staan ​​dat er geen weg meer terug is

De bugel klinkt en het opladen begint

Maar op dit slagveld wint niemand

De geur van scherpe rook en paardenadem

Terwijl ik me stort in een zekere dood

Het paard zweet hij van angst, we breken om te rennen

Het machtige gebrul van de Russische kanonnen

En terwijl we naar de menselijke muur racen

Het geschreeuw van pijn als mijn kameraden vallen

We hinderen lichamen die op de grond liggen

En de Russen vuren nog een kogel af

We komen zo dichtbij en toch zo ver weg

Het was de bedoeling dat we nog een dag zouden vechten

We komen zo dichtbij genoeg om te vechten

Als een Rus mij in het vizier krijgt

Hij haalt de trekker over en ik voel de klap

Een uitbarsting van rondes brengt mijn paard naar beneden

En terwijl ik daar lag te staren naar de lucht

Mijn lichaam is gevoelloos en mijn keel is droog

En terwijl ik vergeten en alleen lag

Zonder een traan teken ik mijn afscheidskreun