Tunnel Vision - Structures

Day one: picked apart myself

Lost in translation, I’ve stumbled on the misfortunes of life

We are the fallen

We are the fractured skies

We are the living nightmare and we can’t open our eyes

So clap your hands to the beat of the drum

If you think that some days never end

Give in, understand this:

If we’re the only living thing in the world

Your narrow mind can’t wage war on what’s left now, looking away

So careless, and self taught, not selfless

«Explain»

What?

«Your thought process»

I shouldn’t listen to this!

«When did you become so arrogant?»

It’s my choice for once

Inhale the words you never thought you could handle

Cold hands won’t hold open the door for your eyes

And tell you you’re missing a substance

In fact it’s the only thing crossing your mind

You’re fucked in the head

We’re all fucked in the end

Day two: read over my notes

I packed a map to skip the fault lines in the road

But when it ends, I’ve still got nowhere to go

We are the fallen

We are the fractured skies

We are the living nightmare and we can’t open our eyes

We’re not the only living thing in the world

Open your eyes

Dag één: zelf uit elkaar gehaald

Verdwaald in de vertaling, struikelde ik over de tegenslagen van het leven

Wij zijn de gevallen

Wij zijn de gebroken luchten

Wij zijn de levende nachtmerrie en we kunnen onze ogen niet openen

Dus klap in je handen op het ritme van de drum

Als je denkt dat sommige dagen nooit eindigen

Geef toe, begrijp dit:

Als we het enige levende wezen ter wereld zijn

Je bekrompen geest kan geen oorlog voeren tegen wat er nu nog over is, wegkijkend

Zo onvoorzichtig en autodidact, niet onbaatzuchtig

"Uitleggen"

Wat?

«Uw denkproces»

Ik zou hier niet naar moeten luisteren!

"Wanneer ben je zo arrogant geworden?"

Het is mijn keuze voor een keer

Adem de woorden in waarvan je nooit dacht dat je ze aankon

Koude handen houden de deur niet open voor je ogen

En je vertellen dat je een stof mist

In feite is het het enige waar je aan denkt

Je bent in je hoofd geneukt

Uiteindelijk zijn we allemaal de klos

Dag twee: lees mijn aantekeningen door

Ik heb een kaart ingepakt om de breuklijnen in de weg over te slaan

Maar als het voorbij is, kan ik nog nergens heen

Wij zijn de gevallen

Wij zijn de gebroken luchten

Wij zijn de levende nachtmerrie en we kunnen onze ogen niet openen

We zijn niet het enige levende wezen in de wereld

Open je ogen