Echoes of a Lost Paradise - Stormhammer

Of mans first disobedience, and the fruit

Of that forbidden tree, whose mortal taste

Brought death into the world, and all our woe

With loss of Eden, till one greater man

Restore us, and regain the blissful seat

Sing heavenly muse, that on the secret top

Of Oreb, or of Sinai, didst inspire

That shepherd, who first taught the chosen seed

Standing with my back to the wall and drifting at the edge of time

Ruled by the kick to survive, and blowing you out of my mind

The hour glass won’t turn, while the sand has run out

Th keeper of my time, will guide m through your fraud

So lead me back home to the fire

Yeah burning deep inside my soul

Can you feel my desire in that chilly hole?

Feel my time will come

Lost in the shadows of the darkness in your heart

The shade of a flame sends a fresh beam

To keep me alive and to take you apart, now

I hear echoes from our lost paradise

How long is it since you left me?

I can’t remember my sweet vole

The time is ripe;

I left this place, leaving my comfort zone

Now my time will come

Van de eerste ongehoorzaamheid van de mens en de vrucht

Van die verboden boom, wiens sterfelijke smaak

Bracht de dood in de wereld, en al onze wee

Met het verlies van Eden, tot een grotere man

Herstel ons, en herwin de zalige stoel

Zing hemelse muze, die op de geheime top

Van Oreb, of van Sinaï, inspireerde

Die herder, die eerst het uitverkoren zaad onderwees

Met mijn rug tegen de muur staan ​​en drijven op de rand van de tijd

Geregeerd door de kick om te overleven, en je uit mijn gedachten te blazen

De zandloper draait niet, terwijl het zand op is

De bewaarder van mijn tijd, zal m door je fraude leiden

Dus leid me terug naar huis naar het vuur

Ja, diep in mijn ziel brandend

Kun je mijn verlangen voelen in dat kille hol?

Voel dat mijn tijd zal komen

Verloren in de schaduwen van de duisternis in je hart

De schaduw van een vlam zendt een frisse straal

Om me in leven te houden en je uit elkaar te halen, nu

Ik hoor echo's uit ons verloren paradijs

Hoe lang is het sinds je me verliet?

Ik kan me mijn lieve woelmuis niet herinneren

De tijd is rijp;

Ik verliet deze plek en verliet mijn comfortzone

Nu zal mijn tijd komen