Withdrawn - Stormcast

In this darkened vacuum

Lays a forgotten spirit

Torn between two worlds

Of angels and demons

Feeling and logic met

I’m drowning in regret

The scars are there to burn

My selfishness was fed

My heart aches when I see this raw reality

I close my eyes and hope

This is all just a dream

Withdrawn in desperation

I seek for salvation

Through the layers of transparency

The eyes mirroring a soul

A black one, dead one

In solitude he finds his inner peace

A storm that calms this beast

Destined to a life without passion

Yet will crave for compassion

And as I sketch with the stars in the sky

I know broad daylight will erase

And progress to create

My own, personal hell

Touch my hand and feel my heaven

Touch my heart to feel the flaming depths of hell

Withdrawn

In dit verduisterde vacuüm

Legt een vergeten geest

Verscheurd tussen twee werelden

Van engelen en demonen

Gevoel en logica ontmoetten elkaar

Ik verdrink in spijt

De littekens zijn er om te branden

Mijn egoïsme werd gevoed

Mijn hart doet pijn als ik deze rauwe realiteit zie

Ik sluit mijn ogen en hoop

Dit is allemaal maar een droom

Teruggetrokken in wanhoop

Ik zoek naar redding

Door de lagen van transparantie

De ogen die een ziel spiegelen

Een zwarte, een dode

In de eenzaamheid vindt hij zijn innerlijke rust

Een storm die dit beest kalmeert

Voorbestemd voor een leven zonder passie

Toch zal hunkeren naar mededogen

En terwijl ik schets met de sterren aan de hemel

Ik weet dat klaarlichte dag zal verdwijnen

En vooruitgang om te maken

Mijn eigen, persoonlijke hel

Raak mijn hand aan en voel mijn hemel

Raak mijn hart aan om de vlammende diepten van de hel te voelen

ingetrokken