Reflection - Stim Axel

Ностальгия…

Мы с тобой как звезды, в темной бездне,

искорки бескрайней с грустной тайной,

так близки, далеки искрой в небе,

вспыхнет и устанет былью звездной.

Мы это мечта тысячи глаз, тысячи фраз,

только о нас эта игра, все не всерьез это лишь фарс

Позабыт не будет, свет наш звездный,

В Наших странных судеб, свет жить будет

Мы с тобой как звезды в окружении тишины,

смотрим, друг на друга с высока,

и может быть останемся навеки вместе мы,

а может быть откроем глаза

Мы это мечта тысячи глаз, тысячи фраз,

только о нас эта игра, все не всерьез это лишь фарс.

Мы это мечта тысячи глаз, тысячи фраз,

только о нас эта игра, все не всерьез это лишь фарс…

Nostalgie…

Jij en ik zijn als sterren, in een donkere afgrond,

eindeloze vonken met een droevig geheim,

zo dichtbij, ver weg als een vonk in de lucht,

opvlammen en de stellaire realiteit beu worden.

Wij zijn de droom van duizend ogen, duizend zinnen,

dit spel gaat alleen over ons, alles is niet serieus, het is gewoon een farce

Zal niet vergeten worden, ons sterrenlicht,

In Onze vreemde lotsbestemmingen zal het licht leven

Jij en ik zijn als sterren omgeven door stilte,

we kijken elkaar van boven aan,

en misschien blijven we voor altijd bij elkaar,

misschien open je ogen

Wij zijn de droom van duizend ogen, duizend zinnen,

dit spel gaat alleen over ons, alles is niet serieus, het is gewoon een farce.

Wij zijn de droom van duizend ogen, duizend zinnen,

dit spel gaat alleen over ons, het is niet serieus, het is gewoon een farce...