В неожиданном ракурсе - Stevie Insane

За бликами плоскости, будто за окнами

Толкается взглядами, незнакомая копия моя

(Моя, моя, моя копия, копия, копия)

Да я лишь узник за стеклом, ломкая клетка (ломкая)

Будто та кукла, а кукловод где-то в потёмках

Замки, завесы на засов

Покинутый самим собой

Е, твой день начнется как всегда — скука

Не часовой, но остается наблюдать глупость

Плетутся босиком по лезвию ножа

На поводу тщеславия и кутежа, не мешай

Я наблюдаю под иным углом

Исчезаю за слепым пятном, как за щитом

Я вижу ваш уклад, дугой от диадем до гематом

И тут последствия готовятся тому, кто больше не готов

Да, я лишь тень, скитаюсь в поисках себя

Сомнения сидят, как та не юная чета, но всё же

Я в поисках той уникальности, дай дочитать

Освобожусь в момент создания, почувствуй кожей

И ты почувствуй на себе мой взгляд

Узнаешь ли меня когда столкнутся сможем?

Давай со мной, только тут надо угадать

Кто я… и кто же?

Ведь это мой space

Когда мы каждый-каждый день в поисках

Самих себя и каждый как войско

Воля в кулак и даже не бойся, созидай

(Созидай-созидай)

Эти места нам станут знакомыми

Наблюдай, каждый-каждый миг пойман и

Воля в кулак и даже не бойся, это твой space

Можно сказать типа «я вышел из себя»

Наблюдаю тактику где выжжена земля, повсеместно

И эта хищная апатия

Умножается в умах, их пища занимательна,

А вот и пища для тебя

Место пусто после «П», что бы не выжила змея, слышишь

Оставь закосы за нелепостью цитат

Вы не коллега мне с полемикой шута

А, я лишь тень, скитаюсь в поисках себя, да мелко

Заглядываюсь в стёкла будто я ищу подделку

Тут самолюбование во всю цветет

На фоне их я выгляжу как куцый пёс и ты

И ты почувствуй на себе мой взгляд

Узнаешь ли меня когда столкнутся сможем?

Давай со мной, только тут надо угадать

Кто я… и кто же?

Ведь это мой space

Когда мы каждый-каждый день в поисках

Самих себя и каждый как войско

Воля в кулак и даже не бойся, созидай

(Созидай-созидай)

Эти места нам станут знакомыми

Наблюдай, каждый-каждый миг пойман и

Воля в кулак и даже не бойся, это твой space

Achter de schittering van het vliegtuig, als achter de ramen

Duwende blikken, een onbekend exemplaar van mij

(Mijn, mijn, mijn kopie, kopie, kopie)

Ja, ik ben gewoon een gevangene achter glas, fragiele kooi (fragiel)

Zoals die pop, en de poppenspeler tast ergens in het duister

Sloten, gordijnen op grendels

In de steek gelaten door mezelf

E, je dag begint zoals altijd - verveling

Geen schildwacht, maar het blijft om domheid te observeren

Weef op blote voeten langs het lemmet van een mes

Over ijdelheid en feestvreugde, bemoei je er niet mee!

Ik kijk vanuit een andere hoek

Verdwijnen achter een dode hoek, zoals achter een schild

Ik zie je weg, een boog van diademen naar hematomen

En hier worden de gevolgen voorbereid voor degenen die er niet meer klaar voor zijn

Ja, ik ben slechts een schaduw, dwalend op zoek naar mezelf

Twijfels zitten zo niet jong stel, maar toch

Ik ben op zoek naar die uniciteit, laat me het lezen afmaken

Ik zal vrij zijn op het moment van creatie, voel het met je huid

En je voelt mijn ogen op je gericht

Herken je me als we botsen?

Kom met me mee, alleen hier moet je raden

Wie ben ik... en wie ben ik?

Dit is tenslotte mijn ruimte

Wanneer we elke dag op zoek zijn

Zichzelf en elk als een leger

Wil tot de vuist en wees niet eens bang, creëer

(Maken-maken)

Deze plekken zullen ons bekend worden

Kijk, elk moment wordt vastgelegd en

Wil tot de vuist en wees niet eens bang, dit is jouw ruimte

Je kunt iets zeggen als "Ik verloor mijn geduld"

Ik observeer tactieken waar de aarde is verschroeid, overal

En deze roofzuchtige apathie

Vermenigvuldigt in gedachten, hun eten is vermakelijk,

En hier is eten voor jou

De plaats is leeg na de "P", zodat de slang het niet overleeft, hoor je

Laat het schuine achter de absurditeit van aanhalingstekens

Je bent niet mijn collega met nar's controverse

Ah, ik ben slechts een schaduw, dwalend op zoek naar mezelf, maar klein

Ik kijk in de bril alsof ik op zoek ben naar een nep

Hier is zelfbewondering in volle bloei

Tegen hun achtergrond zie ik eruit als een stompe hond en jij

En je voelt mijn ogen op je gericht

Herken je me als we botsen?

Kom met me mee, alleen hier moet je raden

Wie ben ik... en wie ben ik?

Dit is tenslotte mijn ruimte

Wanneer we elke dag op zoek zijn

Zichzelf en elk als een leger

Wil tot de vuist en wees niet eens bang, creëer

(Maken-maken)

Deze plekken zullen ons bekend worden

Kijk, elk moment wordt vastgelegd en

Wil tot de vuist en wees niet eens bang, dit is jouw ruimte