Human Disguise - SPTNK

I’m getting by on the deficit of sun

Limps down the road, my young skeleton

I’m feeling jealous to every a wight

For they don’t know they all gonna die

Looking downwards at the sight of the cops

I’m dragging along my accessible corps

Since I’ve been born, I’m bound to be dead

Oh my dear god, I owe you a debt

Falling apart I’m growing small

Consider myself that brick in the wall

Like a flower of fall, I’m exposed to the scythe

I will outgrow my human disguise

Ik red me met het tekort van de zon

Hij loopt mank op de weg, mijn jonge skelet

Ik ben jaloers op elke wight

Want ze weten niet dat ze allemaal zullen sterven

Naar beneden kijkend bij het zien van de politie

Ik sleep mijn toegankelijke korps mee

Sinds ik geboren ben, zal ik zeker dood zijn

Oh mijn lieve god, ik ben je een schuld schuldig

Uit elkaar vallen, ik word klein

Beschouw mezelf als die steen in de muur

Als een herfstbloem word ik blootgesteld aan de zeis

Ik zal mijn menselijke vermomming ontgroeien