Sunshine for a Youngin' - Michael Kraun, Spade

I try to fall asleep but I keep thinking about the universe

I spit the truest verse;

future stuck in full reverse

Feel like I’m surrounded by so many narcissists

Shaky like Parkinson’s

Swapping out desks for coffins at offices

Parties full of awkwardness, often just in my own head

Wonder whether I’ll be alone till I’m dead

But instead of trying to see things on the bright side

I get sad and I write rhymes

Still try not to complain bout things like wifi

As I, deal with train delays and feel insane today

Out there in the world, hopefully someone feels the same

Tell me does anybody feel like this country needs to change?

Focus on saving the earth instead of trying to make it rain

(So what you saying?)

Maybe I should disappear completely

So deep in the woods even the NSA can’t reach me

Away from the bigotry, away from the ignorance

I’m sick of feeling guilty for being innocent

Leave a little bit of sunshine for a youngin'

25 years I’ve been searching for something

Think I’m going crazy, I don’t know if I can function

But when I get old, will my story be told?

Leave a little bit of sunshine for a youngin'

It been raining daily New York City feel like London

Looking back on life and I feel like I did nothing

But when I get old will my story be told?

The sun shining on my eyes, kinda like my alarm

25 years ago I was born to become a god

Then the feeling was gone, no longer, now it’s stronger than ever

They may have the stronger armor but I have the stronger weapon

And my weapon is tremendous, I reload it every second

My weapon is my voice, spreading the message to foster

Enlightenment, even to idle men and trump supporters

Who say we ain’t entitled to the life that we were offered

A part of me wishes we were still in the basement

Cause now we navigate through snake bitches and hidden racists

And Instagram celebrities marketing product placement

We’re all products of this fake shit

Somebody gotta say it

Somebody gotta acknowledge all this lack of information

In this age of information

Where we pay for litigation

Only to find the critics have arranged our defamation

No matter how you play you can’t escape the situation

Leave a little bit of sunshine for a youngin'

25 years I’ve been searching for something

Think I’m going crazy, I don’t know if I can function

But when I get old, will my story be told?

Leave a little bit of sunshine for a youngin'

It been raining daily New York City feel like London

Looking back on life and I feel like I did nothing

But when I get old will my story be told?

The night returning, I’m lying in bed so wide awake

Overwhelming sadness, don’t know how much I can take

What do normal people do when they get sad like this?

Mad like this?

Asking how can any happiness exist?

And yet they have the nerve to ask me why I rap like this?!

Why everyday is groundhog day and I feel trapped like this?

Just a hopeless kid spitting his rhymes

While I shut my eyes and reminisce about a simpler time

Maybe it wasn’t that simple, just that we’d improvise

Not distribute lies, but be honest ‘bout how we feel inside

Looking for heroes in everyday people

But nah this ain’t Comic Con

We all just got costumes on

Pretending our problems are gone, what a facade

What a mirage

Appreciate the beauty, acknowledge the flaws

That’s the only way to live truthful

You create your own rules or let this world rule you, yours truly

Leave a little bit of sunshine for a youngin'

25 years I’ve been searching for something

Think I’m going crazy, I don’t know if I can function

But when I get old, will my story be told?

Leave a little bit of sunshine for a youngin'

It been raining daily New York City feel like London

Looking back on life and I feel like I did nothing

But when I get old will my story be told?

Will my story be told?

Will my story be told?

(When I, when I…)

Will my story be told?

Will my story be told?

(When I, when I…)

When I get old… Will my story be told?

Yeah…

Ik probeer in slaap te vallen, maar ik blijf aan het universum denken

Ik spuug het waarste vers;

toekomst vast in volledige omgekeerde

Het gevoel hebben dat ik omringd ben door zoveel narcisten

Trillend als Parkinson

Bureaus verwisselen voor doodskisten op kantoor

Feestjes vol onhandigheid, vaak gewoon in mijn eigen hoofd

Vraag me af of ik alleen zal zijn tot ik dood ben

Maar in plaats van te proberen de dingen van de positieve kant te zien

Ik word verdrietig en ik schrijf rijmpjes

Probeer nog steeds niet te klagen over zaken als wifi

Terwijl ik met treinvertragingen omga en me vandaag krankzinnig voel

Daar in de wereld, hopelijk voelt iemand hetzelfde

Vertel me, heeft iemand het gevoel dat dit land moet veranderen?

Concentreer je op het redden van de aarde in plaats van te proberen het te laten regenen

(Dus wat zeg je?)

Misschien moet ik helemaal verdwijnen

Zo diep in het bos kan zelfs de NSA me niet bereiken

Weg van de onverdraagzaamheid, weg van de onwetendheid

Ik ben het zat om me schuldig te voelen omdat ik onschuldig ben

Laat een beetje zon achter voor een jonge

25 jaar ben ik op zoek naar iets

Denk dat ik gek word, ik weet niet of ik kan functioneren

Maar als ik oud word, wordt mijn verhaal dan verteld?

Laat een beetje zon achter voor een jonge

Het regent dagelijks New York City voelt als Londen

Als ik terugkijk op het leven, heb ik het gevoel dat ik niets heb gedaan

Maar als ik oud word, wordt mijn verhaal dan verteld?

De zon schijnt in mijn ogen, een beetje als mijn wekker

25 jaar geleden werd ik geboren om een ​​god te worden

Toen was het gevoel weg, niet meer, nu is het sterker dan ooit

Zij hebben misschien het sterkere pantser, maar ik heb het sterkere wapen

En mijn wapen is geweldig, ik herlaad het elke seconde

Mijn wapen is mijn stem, die de boodschap verspreidt om te bevorderen

Verlichting, zelfs voor nutteloze mannen en troefsupporters

Die zeggen dat we geen recht hebben op het leven dat ons werd aangeboden?

Een deel van mij zou willen dat we nog in de kelder waren

Want nu navigeren we door slangenbitches en verborgen racisten

En Instagram-beroemdheden die productplaatsing op de markt brengen

We zijn allemaal producten van deze nep-shit

Iemand moet het zeggen

Iemand moet al dit gebrek aan informatie erkennen

In dit informatietijdperk

Waar we betalen voor rechtszaken

Alleen om te ontdekken dat de critici onze laster hebben geregeld

Hoe je ook speelt, je ontkomt niet aan de situatie

Laat een beetje zon achter voor een jonge

25 jaar ben ik op zoek naar iets

Denk dat ik gek word, ik weet niet of ik kan functioneren

Maar als ik oud word, wordt mijn verhaal dan verteld?

Laat een beetje zon achter voor een jonge

Het regent dagelijks New York City voelt als Londen

Als ik terugkijk op het leven, heb ik het gevoel dat ik niets heb gedaan

Maar als ik oud word, wordt mijn verhaal dan verteld?

Als de nacht terugkeert, lig ik in bed zo klaarwakker

Overweldigend verdriet, ik weet niet hoeveel ik aankan

Wat doen normale mensen als ze zo verdrietig worden?

Zo gek?

Vragen hoe kan enig geluk bestaan?

En toch durven ze me te vragen waarom ik zo rap?!

Waarom is het elke dag groundhog day en voel ik me zo opgesloten?

Gewoon een hopeloos kind dat zijn rijmpjes uitspuugt

Terwijl ik mijn ogen sluit en herinneringen ophaal aan een eenvoudigere tijd

Misschien was het niet zo eenvoudig, alleen dat we zouden improviseren

Verspreid geen leugens, maar wees eerlijk over hoe we ons van binnen voelen

Op zoek naar helden in gewone mensen

Maar nee, dit is geen Comic Con

We hebben allemaal net kostuums aan

Doen alsof onze problemen weg zijn, wat een gevel

Wat een luchtspiegeling

Waardeer de schoonheid, erken de gebreken

Dat is de enige manier om eerlijk te leven

U maakt uw eigen regels of laat deze wereld u regeren, echt waar

Laat een beetje zon achter voor een jonge

25 jaar ben ik op zoek naar iets

Denk dat ik gek word, ik weet niet of ik kan functioneren

Maar als ik oud word, wordt mijn verhaal dan verteld?

Laat een beetje zon achter voor een jonge

Het regent dagelijks New York City voelt als Londen

Als ik terugkijk op het leven, heb ik het gevoel dat ik niets heb gedaan

Maar als ik oud word, wordt mijn verhaal dan verteld?

Wordt mijn verhaal verteld?

Wordt mijn verhaal verteld?

(Toen ik, toen ik...)

Wordt mijn verhaal verteld?

Wordt mijn verhaal verteld?

(Toen ik, toen ik...)

Als ik oud word... Wordt mijn verhaal verteld?

Ja…