Perish in Oblivion - Sortout

Turn all the lights down

And let the beast grow

To destroy all we’ve ever had

The sunset’s gone

On your cold throne

I am a drop in this deep dark sea

To fear you

I should know you

Instead I wake up every night

And fear the same

No compromise

I suffocate by the thought

You would never remember

The days pass by

I wonder why

This all feels like a dream

Help me to forget everything

That cursed my life

As darkness grows

I clamp to pictures

Of our golden times ago

And you should know me after all

Instead I perish in oblivion

Don’t give me nothing

For every word unsaid

To wash your guilt away

Break off the scars

To feel the pain

You loved once now your life is gone

Am I

Still cursed

Can I get out of this darkness here

All hope is gone

The show is over

There 'll be no final hopeful call

The curtains fall

The lights are out

Silence eats me alive

Doe alle lichten uit

En laat het beest groeien

Om alles te vernietigen wat we ooit hebben gehad

De zonsondergang is weg

Op je koude troon

Ik ben een druppel in deze diepe donkere zee

Om bang voor je te zijn

Ik zou je moeten kennen

In plaats daarvan word ik elke nacht wakker

En vrees hetzelfde

Geen compromis

Ik stik door de gedachte

Je zou het je nooit herinneren

De dagen gaan voorbij

Ik vraag me af waarom

Dit voelt allemaal als een droom

Help me om alles te vergeten

Dat vervloekte mijn leven

Naarmate de duisternis groeit

Ik klem me vast aan foto's

Van onze gouden tijden geleden

En je zou me toch moeten kennen

In plaats daarvan verga ik in de vergetelheid

Geef me niets

Voor elk onuitgesproken woord

Om je schuldgevoel weg te wassen

Breek de littekens af

Om de pijn te voelen

Je hebt ooit liefgehad, nu is je leven weg

ben ik?

Nog steeds vervloekt

Kan ik hier uit deze duisternis komen?

Alle hoop is verloren

De voorstelling is voorbij

Er komt geen laatste hoopvolle oproep

De gordijnen vallen

De lichten zijn uit

Stilte eet me levend op