Shores of Capture - SORROWFUL ANGELS

Desperate inside this cell, these chains my will retain

The thoughts of what I used to be in shade remain

Writing down of my secret wish

I’m taking off this choking leash

In front of misery I stand, baring the strain

The grass slowly grows back after the rain

Open my eyes, brought back in line

Don’t count one’s death as a weakness sign

Couple

Trying to bare this thorn, my body’s wrecked and torn

Fear for the blade that cuts inside, no rules now abide

These shores are despair echoing silent deadly screams

With ravaged limbs and damaged souls, forgotten left to die

I see the panic in you, feeling alone, it’s alright

Your lonely road comes down to an end, no more to fight

Lost in the depths of your mind, disturbing thoughts

Why should I leave you behind?

Bridge

The blood, the steel, the knife, a kill

Alone, like you, tonight, I feel

Spoken

Relieve the grief inside

This soul is cleansed by rain and fire tonight

The hope that breeds in through my veins

Seems like the only freedom that still remains

No more steps to walk in this path

My body’s wrecked and my soul feels torn apart

A shred of fear for the blade that cuts inside

Ashes of me and clays of a forgotten life

Wanhopig in deze cel, deze kettingen zal ik behouden

De gedachten van wat ik vroeger in de schaduw was, blijven

Mijn geheime wens opschrijven

Ik doe deze verstikkende riem af

Voor de ellende sta ik en ontbloot de spanning

Het gras groeit langzaam terug na de regen

Open mijn ogen, weer in lijn gebracht

Tel iemands dood niet als een teken van zwakte

Stel

Ik probeer deze doorn te ontbloten, mijn lichaam is verscheurd en verscheurd

Vrees voor het mes dat naar binnen snijdt, er zijn nu geen regels meer

Deze kusten zijn wanhoop die een stille, dodelijke kreet weerkaatst

Met verwoeste ledematen en beschadigde zielen, vergeten achtergelaten om te sterven

Ik zie de paniek in je, je alleen voelen, het is goed

Je eenzame weg komt ten einde, niet meer om te vechten

Verdwaald in het diepst van je geest, verontrustende gedachten

Waarom zou ik je achterlaten?

Brug

Het bloed, het staal, het mes, een moord

Alleen, zoals jij, vanavond, voel ik me

Gesproken

Verlicht het verdriet van binnen

Deze ziel wordt vanavond gereinigd door regen en vuur

De hoop die door mijn aderen stroomt

Lijkt de enige vrijheid die nog over is

Geen stappen meer om dit pad te bewandelen

Mijn lichaam is kapot en mijn ziel voelt zich verscheurd

Een greintje angst voor het mes dat naar binnen snijdt

As van mij en klei van een vergeten leven