Tiempo - Soraya

hoy volv­ a mirar atrЎs

fu© distinto esta vez

sent­ en mis ojos el sol

las nubes de mi ni±ez

sobre una frase en susurro

vol© en mi cuento, mi pensamiento

mi propia voz es la que arrulla

mi alegr­a, y mi lamento

quise robarle al tiempo

volver a descubrir

quise entender si el viento es el mismo que me inspira

que me enfr­a

que me pega

que me quita y me da.. .

entre la paz y el silencio

entrego todo otra vez

sin apostar ni un segundo

cuidЎndome de un porque

sigo escribiendo en mis manos

la historia entre sus l­neas: el aire, la sonrisa

lo que siento es lo que tengo

sin olvidarme que soy la suma de mis versos

quise robarle al tiempo

volver a descubrir

quise entender si el viento es el mismo que me inspira

que me enfr­a

que me pega

que me quita y me da.. .

Vandaag kijk ik weer terug

het was deze keer anders

Ik voelde de zon in mijn ogen

de wolken van mijn jeugd

over een gefluisterde zin

Ik vloog in mijn verhaal, mijn gedachte

mijn eigen stem is degene die wiegt

mijn vreugde en mijn spijt

Ik wilde tijd stelen

herontdekken

Ik wilde begrijpen of de wind dezelfde is die mij inspireert

dat koelt me ​​af

wat raakt me?

dat neemt van mij en geeft mij...

tussen vrede en stilte

Ik geef alles weer

zonder een seconde te wedden

voor mezelf zorgen omdat

Ik blijf op mijn handen schrijven

het verhaal tussen de regels: de lucht, de glimlach

wat ik voel is wat ik heb

zonder te vergeten dat ik de som van mijn verzen ben

Ik wilde tijd stelen

herontdekken

Ik wilde begrijpen of de wind dezelfde is die mij inspireert

dat koelt me ​​af

wat raakt me?

dat neemt van mij en geeft mij...