Paris, Cali, Milan - Soraya

Hitched a ride last night

driving fast never felt so right

I held my hand up high

and grabbed a handful of my life

There’s a feeling of an urgent kind

that makes me run when I’m walking

that line I lose myself in the warmth it gives me

I lose myself in it’s jaded bliss

I dream, I grieve, I make believe

I fly away yet I’ll fight to stay

Once again, I face a change

that moves my world into unknown space

This place I call home

is an ever changing array of stones

Paris, Cali, Milan

are my faithful lovers

I fall in their arms

There’s a feeling of an urgent kind

that makes me run when I’m walking

that line I lose myself in the warmth it gives me

I lose myself in it’s jaded bliss I dream,

I grieve, I make believe

I fly away yet I’ll fight to stay

Once again, I face a change

that moves my world into unknown space

Unto wisdom and unto glory

unto failure and unto fame

I’ll throw myself and I won’t

look back I’ll crave them all

with no sense of shame

There’s a feeling of an urgent kind

that makes me run when I’m walking

that line I lose myself in the warmth it gives me

I lose myself in it’s jaded bliss I dream,

I grieve, I make believe

I fly away yet I’ll fight to stay

Once again, I face a change

that moves my world into unknown space

Gisteravond meegelift

snel rijden voelde nog nooit zo goed

Ik hield mijn hand omhoog

en pakte een handvol van mijn leven

Er is een gevoel van urgentie

waardoor ik ren als ik loop

die regel ik verlies mezelf in de warmte die het me geeft

Ik verlies mezelf in zijn afgematte gelukzaligheid

Ik droom, ik treur, ik doe geloven

Ik vlieg weg, maar ik zal vechten om te blijven

Nogmaals, ik sta voor een verandering

die mijn wereld naar een onbekende ruimte verplaatst

Deze plaats noem ik thuis

is een steeds veranderende reeks stenen

Parijs, Cali, Milaan

zijn mijn trouwe minnaars

Ik val in hun armen

Er is een gevoel van urgentie

waardoor ik ren als ik loop

die regel ik verlies mezelf in de warmte die het me geeft

Ik verlies mezelf in het afgematte geluk dat ik droom,

Ik treur, ik doe geloven

Ik vlieg weg, maar ik zal vechten om te blijven

Nogmaals, ik sta voor een verandering

die mijn wereld naar een onbekende ruimte verplaatst

Tot wijsheid en tot heerlijkheid

tot mislukking en tot roem

Ik gooi mezelf en ik doe het niet

kijk terug ik zal ze allemaal hunkeren

zonder enig gevoel van schaamte

Er is een gevoel van urgentie

waardoor ik ren als ik loop

die regel ik verlies mezelf in de warmte die het me geeft

Ik verlies mezelf in het afgematte geluk dat ik droom,

Ik treur, ik doe geloven

Ik vlieg weg, maar ik zal vechten om te blijven

Nogmaals, ik sta voor een verandering

die mijn wereld naar een onbekende ruimte verplaatst