Jaded Eyes - Sons Of Texas

A warm embrace but still so cold

Seasons fly I can’t let go (It's haunting me)

Fixed in place, ebb and flow

I’m still sleeping with your ghost

It’s haunting me

I carved a precious stone from jaded eyes

Burdened by the sands of time

Can I let sleep the stones embedded in the memory

The flame is gone just embers reminiscing

A precious stone I left to die, I jaded your eyes

Your eyes

Your eyes

Empty frames now corrode

Stills just take me down that road (It's haunting me)

What could’ve been, we’ll never know

I dug the lime pit long ago

It’s haunting me

I carved a precious stone from jaded eyes

Burdened by the sands of time

Can I let sleep the stones embedded in the memory

The flame is gone just embers reminiscing

A precious stone I left to die, I jaded your eyes

Your eyes

Your eyes

Eyes

Your eyes

Your eyes

The darkest days, they’ve come to light

A single glimpse, the mind ignites

What could’ve been, I must let go

Or burn down all I’ve come to know

I carved a precious stone from jaded eyes

Burdened by the sands of time

Can I let sleep the stones embedded in the memory

The flame is gone just embers reminiscing

A precious stone I left to die, I jaded your eyes

Your eyes

Your eyes

Eyes

Your eyes

Your eyes

Your eyes

Een warme omhelzing maar toch zo koud

Seizoenen vliegen, ik kan het niet loslaten (Het achtervolgt me)

Vast op zijn plaats, eb en vloed

Ik slaap nog steeds met je geest

Het achtervolgt me

Ik hakte een kostbare steen uit vermoeide ogen

Belast door het zand van de tijd

Kan ik de stenen in het geheugen laten slapen?

De vlam is weg, alleen nog maar herinneringen ophalen

Een kostbare steen die ik heb achtergelaten om te sterven, ik heb je ogen afgemat

Jouw ogen

Jouw ogen

Lege frames corroderen nu

Stills nemen me gewoon mee op die weg (Het achtervolgt me)

Wat had kunnen zijn, we zullen het nooit weten

Ik heb de kalkput lang geleden gegraven

Het achtervolgt me

Ik hakte een kostbare steen uit vermoeide ogen

Belast door het zand van de tijd

Kan ik de stenen in het geheugen laten slapen?

De vlam is weg, alleen nog maar herinneringen ophalen

Een kostbare steen die ik heb achtergelaten om te sterven, ik heb je ogen afgemat

Jouw ogen

Jouw ogen

Ogen

Jouw ogen

Jouw ogen

De donkerste dagen zijn aan het licht gekomen

Een enkele glimp, de geest ontbrandt

Wat had kunnen zijn, moet ik loslaten

Of verbrand alles wat ik heb leren kennen

Ik hakte een kostbare steen uit vermoeide ogen

Belast door het zand van de tijd

Kan ik de stenen in het geheugen laten slapen?

De vlam is weg, alleen nog maar herinneringen ophalen

Een kostbare steen die ik heb achtergelaten om te sterven, ik heb je ogen afgemat

Jouw ogen

Jouw ogen

Ogen

Jouw ogen

Jouw ogen

Jouw ogen