Morning - Somegirl

She’s never more lovely or frightening than early in the morning

Her black hair entwined with mine

I can feel her breathing

Above me beneath me her eyes are so deceiving

They tell me they want me

She’ll hurt me in the morning

She’s ruthless

It’s senseless

I’m useless

I can’t escape this feeling

This tension

It’s tightening

It suffocates my reason

I don’t know who I am

How I survived this beating

The strong me

She’s left me for the secret light of morning

My innocence was of a child

So I can’t stop from bleeding

And my trust was abounding

That was my mistake

And I thought heaven was burnt into blackness

Burnt into the background when we left

My ocean so quiet it echoes it resonates within me

It tells me to leave here eradicate these boundaries

My fire is much deeper than ever they’ve imagined

It burns far more brightly than the perfect light of morning

My innocence was of a child

So I can’t stop from bleeding

And my trust was abounding

That was my mistake

And I thought heaven was burnt into blackness

Burnt into the background when we left

I’m running in circles no longer

I’ll get myself together

It can’t hurt

I’m stronger

The frequency is fading

The blood flow is slowing

It’s thicker than this feeling

I’ll find it

It’s not far the lovely light of morning

Ze is nooit mooier of angstaanjagender dan vroeg in de ochtend

Haar zwarte haar verstrengeld met het mijne

Ik voel haar ademen

Boven mij onder mij zijn haar ogen zo bedrieglijk

Ze vertellen me dat ze me willen

Ze zal me morgenochtend pijn doen

Ze is meedogenloos

Het is zinloos

Ik ben waardeloos

Ik kan niet aan dit gevoel ontsnappen

deze spanning

Het wordt strakker

Het verstikt mijn reden

Ik weet niet wie ik ben

Hoe ik dit pak slaag heb overleefd

de sterke ik

Ze heeft me verlaten voor het geheime ochtendlicht

Mijn onschuld was van een kind

Dus ik kan niet stoppen met bloeden

En mijn vertrouwen was overvloedig

Dat was mijn fout

En ik dacht dat de hemel in duisternis was gebrand

Op de achtergrond gebrand toen we weggingen

Mijn oceaan zo stil dat het weergalmt dat het in mij resoneert

Het zegt me dat ik hier moet blijven om deze grenzen uit te roeien

Mijn vuur is veel dieper dan ze ooit hadden gedacht

Het brandt veel helderder dan het perfecte ochtendlicht

Mijn onschuld was van een kind

Dus ik kan niet stoppen met bloeden

En mijn vertrouwen was overvloedig

Dat was mijn fout

En ik dacht dat de hemel in duisternis was gebrand

Op de achtergrond gebrand toen we weggingen

Ik loop niet meer in cirkels

Ik zal mezelf bij elkaar rapen

Het kan geen kwaad

Ik ben sterker

De frequentie neemt af

De bloedstroom vertraagt

Het is dikker dan dit gevoel

ik zal het vinden

Het is niet ver het mooie licht van de ochtend