I, Nemesis - Solution .45

Changes come as seasons go

Camouflage will hide no such scar as mine

Anger and fear versus emptiness

This strange vendetta tears at the heart of my soul

You cannot save me

Nobody can

A firm refusal to die

But barely holding on

To whatever that is near

Obsessions and madness

Come as unforeseen saviors

So run from me, just run

Cause no matter what I may want

I am sill going to hurt

Do not try to change this

I stopped so many years ago

I humbly accept and remain

Almost begun liking my stay

You cannot save me

Nobody can

And when you have been here

For as long as I have been

You will slowly turn, becoming part of hell itself

You should be full of fear

To really have to live by your words

In an ever ongoing everyday war

Not chosen nor played by any set of rules

Your appeasement and naivety

Is an insult, it nauseates me

One day in my prison

Your will to live would perish quickly

We are not the same

I have become something else

So vastly different

Oceans and depths

Filled with only hurt

From here to there

No equal do stand by me

I, nemesis

My hell

My heaven

Your nightmare

My world

And when you have been here

For as long as I have been

You will slowly turn, becoming part of hell itself

Veranderingen komen met de seizoenen

Camouflage verbergt niet zo'n litteken als het mijne

Woede en angst versus leegte

Deze vreemde vendetta scheurt in het hart van mijn ziel

Je kunt me niet redden

Niemand kan

Een stevige weigering om te sterven

Maar nauwelijks volhouden

Naar alles wat in de buurt is

Obsessies en waanzin

Kom als onvoorziene verlossers

Dus ren van me weg, ren gewoon weg

Want wat ik ook wil

Ik ga nog pijn doen

Probeer dit niet te veranderen

Ik ben zoveel jaren geleden gestopt

Ik accepteer nederig en blijf

Bijna begonnen mijn verblijf leuk te vinden

Je kunt me niet redden

Niemand kan

En als je hier bent geweest

Al zo lang als ik ben

Je draait je langzaam om en wordt een deel van de hel zelf

Je zou vol angst moeten zijn

Om echt naar je woorden te moeten leven

In een altijd voortdurende oorlog van alledag

Niet gekozen of gespeeld volgens een reeks regels

Uw verzoening en naïviteit

Is een belediging, ik word er misselijk van

Een dag in mijn gevangenis

Je wil om te leven zou snel vergaan

Wij zijn niet hetzelfde

Ik ben iets anders geworden

Zo heel anders

Oceanen en diepten

Gevuld met alleen pijn

Van hier naar daar

Geen gelijke, sta me bij

ik, aartsvijand

Mijn hel

Mijn hemel

Je nachtmerrie

Mijn wereld

En als je hier bent geweest

Al zo lang als ik ben

Je draait je langzaam om en wordt een deel van de hel zelf