АМЭЛ - SOLOMONA

Так отчаянно все вышло за грани.

Словно сквозь меня касался губами.

Волю пополам сгибая руками…

Вроде начиналось все, как обычно.

Только черкнув в голове где-то спичка.

И по телу ток, такой непривычный.

Припев:

И так потерялась, словно я не я.

И так разрывалась подо мной земля.

Пульс обесточь, и сердце обескровь.

А может быть это любовь?

Второй Куплет: SOLOMONA

Я водила тонким пальцем по коже.

Уходила, будто это возможно.

И кричала до истерик истошных…

Раз за разом раскрывала обьятия.

Молча слала в спину сотни проклятий.

Оставляя на полу снова платье…

Припев:

И так потерялась, словно я не я.

И так разрывалась подо мной земля.

Пульс обесточь, и сердце обескровь.

А может быть это любовь?

Аутро:

А может быть это любовь?

А может быть это любовь?

А может быть это любовь?

Любовь… любовь…

А может быть это…

Dus wanhopig ging alles verder.

Het was alsof hij zijn lippen door mij heen aanraakte.

Zal in half buigende handen ...

Alles leek te beginnen zoals gewoonlijk.

Gewoon ergens een lucifer in mijn hoofd krabbelen.

En de stroom door het lichaam, zo ongewoon.

Refrein:

En zo verloren, alsof ik mezelf niet ben.

En zo werd de aarde onder mij verscheurd.

Schakel de polsslag uit en laat het hart bloeden.

Of misschien is het liefde?

Tweede vers: SOLOMONA

Ik streek met een dunne vinger over mijn huid.

Ik ging weg alsof het mogelijk was.

En schreeuwde tot hartverscheurende driftbuien...

Ze opende haar armen keer op keer.

Zwijgend honderden vloeken in de rug gestuurd.

De jurk weer op de grond laten liggen...

Refrein:

En zo verloren, alsof ik mezelf niet ben.

En zo werd de aarde onder mij verscheurd.

Schakel de polsslag uit en laat het hart bloeden.

Of misschien is het liefde?

Uitgang:

Of misschien is het liefde?

Of misschien is het liefde?

Of misschien is het liefde?

Liefde liefde…

Of misschien is het...