Balladen om briggen Blue Bird av Hull - Sofia Karlsson

Det var Blue Bird av Hull

Det var Blue Bird en brigg

Som med sviktade stumpar stod på

Över soten i snöstorm med nerisad rigg

Själva julafton sjuttiotvå

— Surra svensken till rors, han kan dreja en spak

Ropa skepparn

— Allright boys, lös av!

Och Karl Stranne från Smögen

Blev surrad till rors

På Blue Bird som var dömd att bli vrak

Han fick Hållö-fyrs blänk

Fast av snöglopp och stänk

Han stod halvblind

Han fick den i lo

Och i lä där låg Smögen

Hans hem där hans mor

Just fått brevet från Middelsborough

— Nå vad säger du Karl?

— Går hon klar?

— Nej, kapten!

— Vi får blossa för här är det slut

— Vi har Hållö om styrbord och brott strax i lä

— Ut med ankarna båtarna ut

Men hon red inte upp

Och hon fick ett par brott

Som tog båten dom hade gjort klar

— Jag tror nog, sa Karl Stranne, att far min gått ut

— Emot oss, jag litar på far!

— Båt i lä!

— Båt i lä!

— Det är far, det är vi!

— Det är far min från Smögen.

Hallå!

— Båt i lä!

sjöng han ut

— Dom är här jumpa i, alle man vi blir bärgade då

Det var Stranne den äldre

En viking, en örn

Tog sitt renade brännvin

Ur vinskåpets hörn

Till att bjuda dom skeppsbrutna på

— Hur var namnet på skutan?

Han sporde och slog

Nio supar i spetsiga glas

— Briggen Blue bird

Det tionde glaset han tog

Och han slog det mot golvet i kras

— Sa ni Blue Bird kapten?

Briggen Blue Bird av Hull?

— Gud i himlen var är då min son?

— Var är pojken kapten för vår frälsares skull?

Det blev dödstyst bland männen i vrån!

Gubben Stranne

Tog sakta sydvästen utav

— Spara modern kapten, denna kväll

— Nämn ej namnet på briggen som har gått i kvav

— Nämn ej Blue Bird av Hull är ni snäll

Och kaptenen steg opp

Han var grå han var tärd

Stormen tjöt knappt man hörde hans ord

När han sa med skälvande röst till sin värd

— Karl stod surrad och glömdes ombord

Het was de Blauwe Vogel van Hull

Blue Bird was een brik

Zoals bij verzwakte stronken stond op

Over het roet in een sneeuwstorm met een bevroren tuig

Kerstavond zelf tweeënzeventig

- Bind de Zweed aan het roer, hij kan aan een hendel draaien

Schreeuw de maker

- Oké jongens, wegwezen!

En Karl Stranne uit Smögen

Was vastgebonden aan een roer

Over Blue Bird die werd veroordeeld om te vergaan

Hij kreeg de glitter van de vuurtoren van Hållö

Opgelost door sneeuwbanken en spatten

Hij stond half blind

Hij kreeg het in pluis

En in de schuilplaats lag Smögen

Zijn huis waar zijn moeder

Zojuist de brief ontvangen uit Middelsborough

- Nou, wat zeg je Karl?

- Is ze klaar?

- Nee, kapitein!

- We moeten opflakkeren want dit is het einde ervan

- We hebben Hållö over stuurboord en misdaad alleen in de shelter

- Uit met de ankers de boten eruit

Maar ze reed niet omhoog

En ze kreeg een paar misdaden

Wie nam de boot die ze klaar hadden gemaakt?

- Ik denk waarschijnlijk, zei Karl Stranne, dat mijn vader is overleden

- Tegen ons, ik vertrouw vader!

- Boot in beschutting!

- Boot in beschutting!

- Het is vader, wij zijn het!

- Het is mijn vader uit Smögen.

Hallo!

- Boot in beschutting!

hij zong uit

- Ze zijn hier om erin te springen, alle mannen die we dan hebben gered

Het was Stranne de Oudere

Een Viking, een adelaar

Nam zijn gezuiverde cognac

Uit de hoek van de wijnkast

Om de schipbreukelingen uit te nodigen

- Wat was de naam van het schip?

Hij volgde en sloeg

Negen drankjes in puntglazen

- Briggen Blauwe vogel

Het tiende glas dat hij nam

En hij sloeg het op de grond in een crash

- Bent u kapitein Blue Bird?

Briggen Blue Bird of Hull?

- God in de hemel, waar is mijn zoon?

- Waar is de jongenskapitein ter wille van onze Heiland?

Het werd doodstil tussen de mannen in de hoek!

Gubben Stranne

Langzaam het zuidwesten eruit gehaald

- Red de moderne kapitein vanavond

- Noem niet de naam van de brik die mis is gegaan

- Noem Blue Bird of Hull alsjeblieft niet

En de kapitein stapte op

Hij was grijs, hij was geasfalteerd

De storm huilde nauwelijks, je hoorde zijn woorden

Toen hij met trillende stem tegen zijn gastheer zei:

Karl was vastgebonden en vergeten aan boord