Vermilion - Sofi De La Tore, Andre Crom, Chí Thanh

The rush of what’s new hits hardest at midnight

I take a few shots till it starts to feel right

But I think of you when I’m passing the street light

I think of you when I’m passing the street light

I don’t wanna feel empty anymore

I don’t wanna feel lonely anymore

I love these streets

I love these streets but they weren’t meant for me to walk

I love these people

I love the people but they never seem to wanna talk

And it’s been my only home ever since I saw

The sky of vermillion

The sky of vermillion

The city gets bigger but I don’t grow with it

I throw on some heels to get in the spirit

But I think of you, I have to admit it

I think of you and I hate to admit it

I don’t wanna feel empty anymore

I don’t wanna feel lonely anymore

I love these streets

I love these streets but they weren’t meant for me to walk

I love these people

I love the people but they never seem to wanna talk

And it’s been my only home ever since I saw

The sky of vermillion

The sky of vermillion

The sky of vermillion

The sky of vermillion

De drukte van wat nieuw is, slaat het hardst om middernacht

Ik maak een paar foto's totdat het goed begint te voelen

Maar ik denk aan je als ik de straatlantaarn passeer

Ik denk aan je als ik de straatlantaarn passeer

Ik wil me niet meer leeg voelen

Ik wil me niet meer eenzaam voelen

Ik hou van deze straten

Ik hou van deze straten, maar ze waren niet bedoeld om door mij te lopen

Ik hou van deze mensen

Ik hou van de mensen, maar ze lijken nooit te willen praten

En het is mijn enige huis sinds ik het zag

De hemel van vermiljoen

De hemel van vermiljoen

De stad wordt groter, maar ik groei er niet mee

Ik gooi wat hakken aan om in de stemming te komen

Maar ik denk aan je, ik moet het toegeven

Ik denk aan je en ik geef het niet graag toe

Ik wil me niet meer leeg voelen

Ik wil me niet meer eenzaam voelen

Ik hou van deze straten

Ik hou van deze straten, maar ze waren niet bedoeld om door mij te lopen

Ik hou van deze mensen

Ik hou van de mensen, maar ze lijken nooit te willen praten

En het is mijn enige huis sinds ik het zag

De hemel van vermiljoen

De hemel van vermiljoen

De hemel van vermiljoen

De hemel van vermiljoen