Knarrenheinz - Sodom

Aus Ruinen auferstanden

Die Haut verbrannt, die Seele geschwärzt

Das Blut der Rache treibt ihn an

Die Schreckensherrschaft auszumerzen

Pulverdampf trübt seine Sicht

Nichts kann sich ihm entgegenstellen

Verdunkelt ist sein Augenlicht

Erleuchtung kam mit jedem Schuss

Knarrenheinz

Knarrenheinz

Knarrenheinz

Er ist der Stammesfürst der Toten

Man sieht ihn durch den Modder schleichen

Zu oft ist ihm der Krieg begegnet

Von Gottes Gnade gab’s kein Zeichen

Das Höllenfeuer wird nicht hungern

Erlabet sich an seinem Fleische

Doch zieht er kraft aus diesem Schmerz

Bereit für seine Feinde

Knarrenheinz

Knarrenheinz

Knarrenheinz

Gemeuchelt durch die schwere Faust

Türmt sich ein Berg aus Sühneopfern

Gen Himmel wo die Schöpfung wohnt

Das Böse wird unendlich

Es steigt empor, das Flammenmeer

Weist ihm den Weg in das verderben

Dorthin, wo Schmerz das Leben straft

Und auch der Tod wird niemals sterben

Knarrenheinz

Knarrenheinz

Knarrenheinz

Knarrenheinz

Opgestaan ​​uit de ruïnes

Huid verbrand, ziel zwart gemaakt

Het bloed van wraak drijft hem

Roei de heerschappij van terreur uit

Wapenrook vertroebelt zijn zicht

Niets kan hem tegenhouden

Zijn gezichtsvermogen is verduisterd

Verlichting kwam met elke opname

Knarrenheinz

Knarrenheinz

Knarrenheinz

Hij is de hoofdman van de doden

Je kunt hem zien sluipen door de modder

Hij heeft te vaak met oorlog te maken gehad

Er was geen teken van Gods genade

Hellfire zal niet verhongeren

Feest op zijn vlees

Maar hij put kracht uit deze pijn

Klaar voor zijn vijanden

Knarrenheinz

Knarrenheinz

Knarrenheinz

Vermoord door de zware vuist

Een berg van verzoening stapelt zich op

Naar de hemel waar de schepping woont

Het kwaad wordt oneindig

Het stijgt, de zee van vlammen

Toont hem de weg naar de ondergang

Naar waar pijn het leven straft

En de dood zal ook nooit sterven

Knarrenheinz

Knarrenheinz

Knarrenheinz

Knarrenheinz