Gods and Governments - Snog

We loathe the darkness that we’re breathin'

We fear the hole that we live in

There’s sadness sadder than can be spoken

There’s emptiness emptier than worth knowing

We cry with a pain that won’t show it’s face

A great sorrow that will never leave this place

Pray, but don’t except salvation

The end holds nothing but deflation

In fear we invent Gods and governments

To hide we invent Gods and governments

Behind lies a truth that’s ugly and shallow

Our lives are a journey confined and narrow

We’re born alone and we die alone

There are heroes among us, but they’re all unsung

The landscape gives us the best indication

That the light at the end of the tunnel, is a gateway to nothing

We verafschuwen de duisternis die we inademen

We zijn bang voor het gat waarin we leven

Er is verdriet droeviger dan kan worden gesproken

Er is een leegte die leger is dan de moeite waard om te weten

We huilen met een pijn die zijn gezicht niet laat zien

Een groot verdriet dat deze plek nooit zal verlaten

Bid, maar niet behalve verlossing

Het einde houdt niets anders in dan deflatie

Uit angst vinden we goden en regeringen uit

Om ons te verbergen, bedenken we goden en regeringen

Achter zit een waarheid die lelijk en oppervlakkig is

Ons leven is een reis die beperkt en smal is

We worden alleen geboren en we gaan alleen dood

Er zijn helden onder ons, maar ze zijn allemaal onbezongen

Het landschap geeft ons de beste indicatie

Dat het licht aan het einde van de tunnel een poort naar niets is