Birds in the Cage - SLO

Stranger than madness, the exile of night

The slow steady turning of that lonely flight

I gotta get up face the morning, sweet daylight again

Surrender to knowing, we’re fated to pretend

Could it be, could it be, could it be

That we are always somewhat close to breaking?

Could it be, could it be, could it be

That we’re the birds in the cage just masquerading?

Oh, no body knows the way that I’ve been hurting

Could it be, could it be, could it be

That we are sitting up against at the same walls?

And that is crazy, no no

A stranger to sadness, the air as it rests

Slow rise and falling on my beating chest

If everything else turns to nothing, then who’s gonna know?

The way I adored you, as I let you go

As I let you go

Could it be, could it be, could it be

That we are always somewhat close to breaking?

Could it be, could it be, could it be

That we’re the birds in the cage just masquerading?

Oh, no body knows the way that I’ve been hurting

Could it be, could it be, could it be

That we are sitting up against at the same old?

And that is crazy, no no

Vreemder dan waanzin, de ballingschap van de nacht

Het langzame gestage draaien van die eenzame vlucht

Ik moet 's ochtends opstaan, weer zoet daglicht

Geef je over aan het weten, we zijn voorbestemd om te doen alsof

Zou het kunnen, zou het kunnen, zou het kunnen?

Dat we altijd een beetje dicht bij het breken zijn?

Zou het kunnen, zou het kunnen, zou het kunnen?

Dat wij de vogels in de kooi zijn die zich alleen maar vermommen?

Oh, niemand kent de manier waarop ik pijn heb gedaan

Zou het kunnen, zou het kunnen, zou het kunnen?

Dat we tegen dezelfde muren zitten?

En dat is gek, nee nee

Een vreemde voor verdriet, de lucht zoals die rust

Langzaam stijgen en dalen op mijn kloppende borst

Als al het andere niets wordt, wie zal het dan weten?

De manier waarop ik je aanbad, terwijl ik je liet gaan

Zoals ik je liet gaan

Zou het kunnen, zou het kunnen, zou het kunnen?

Dat we altijd een beetje dicht bij het breken zijn?

Zou het kunnen, zou het kunnen, zou het kunnen?

Dat wij de vogels in de kooi zijn die zich alleen maar vermommen?

Oh, niemand kent de manier waarop ik pijn heb gedaan

Zou het kunnen, zou het kunnen, zou het kunnen?

Dat we tegen dezelfde oude blijven?

En dat is gek, nee nee