Скорлупа сердец - Чёртово колесо инженера Ферриса

Бесцветный день, потом бессонная ночь

Я одинок как тень, да только вот слезами делу не помочь.

Когда-то цель, была так близка…

Теперь все не имеет смысла и в душе живет тоска

Скорлупа сердец, что я тогда не сберег

Мне режет горло как стекло — кромсает вдоль и поперек

Прости меня, любовь под номером №

Что я был молод и жесток, и мне хотелось перемен…

Нам в паутине воспоминаний остались лишь трупы побед

Мы потерялись и нас потеряли, пристально глядя нам вслед…

Нежна постель.

Но мне так жестко спать

Я разбросал столько камней — мне в одиночку не собрать

Когда-нибудь мы все потеряем свой рай

Вот только я хочу свернуть с пути что вел меня за край

Демоны дорог — пускай ревут без меня!

Я не хочу такую жизнь.

Она мне больше не нужна.

Нам в паутине воспоминаний остались лишь трупы побед

Мы потерялись и нас потеряли, пристально глядя нам вслед…

И пусть на меня — опять идет волна,

Но я готов держать удар, ведь я очнулся ото сна.

Я больше не захлебнусь —

Уже набрал полный рот.

И наплевать, что завтра меня ждёт…

Een kleurloze dag, dan een slapeloze nacht

Ik ben eenzaam als een schaduw, maar alleen tranen kunnen de oorzaak niet helpen.

Toen het doelpunt zo dichtbij was...

Nu slaat alles nergens op en het verlangen leeft in de ziel

De schil van harten die ik toen niet heb gered

Het snijdt mijn keel door als glas - scheurt op en neer

Vergeef me liefde nummer nr.

Dat ik jong en wreed was, en ik wilde verandering...

In het web van herinneringen bleven alleen de lijken van overwinningen voor ons over

We waren verdwaald en we waren verdwaald, ons aandachtig aanstarend...

Delicaat bed.

Maar het is zo moeilijk voor mij om te slapen

Ik heb zoveel stenen verspreid - ik alleen kan het niet verzamelen

Op een dag zullen we allemaal ons paradijs verliezen

Maar ik wil gewoon het pad afslaan dat me over de rand leidde

Wegdemonen - laat ze brullen zonder mij!

Ik wil zo'n leven niet.

Ik heb haar niet meer nodig.

In het web van herinneringen bleven alleen de lijken van overwinningen voor ons over

We waren verdwaald en we waren verdwaald, ons aandachtig aanstarend...

En laat de golf weer op mij komen,

Maar ik ben klaar om een ​​slag te slaan, want ik werd wakker uit een droom.

Ik zal niet meer stikken -

Heb al een mondvol gehad.

En het kan me niet schelen wat me morgen te wachten staat...