Nube - Siddhartha

Mira como el cielo evapora mi llanto hasta el cielo

Para hacer la nueva nube donde habite tu presencia

Mira como los recuerdos embellencen cuando llueves

Y florecen en mi mente cada vez que pienso…

Mira como el fuego se transforma en tu reflejo

Y descubro ser espejo de una fuerza que siempre esta viva

Mira como las cenizas son los mundos muy compactos

Que me dejan cicatrices, pero que me dicen la verdad…

… no me hace falta lamentar

Que si alguna vez fui ciego es porque no podia ver

Pero hoy que entiendo esa mirada

Nada me llena mas de calma

La nube la nube regresa al mar

Kijk hoe de lucht mijn tranen verdampt tot aan de hemel

Om de nieuwe wolk te maken waar uw aanwezigheid verblijft

Zie hoe herinneringen verfraaien als het regent

En ze bloeien in mijn gedachten elke keer als ik denk...

Kijk hoe het vuur verandert in je weerspiegeling

En ik ontdek een spiegel te zijn van een kracht die altijd leeft

Kijk hoe de as de zeer compacte werelden zijn

Ze laten me littekens achter, maar ze vertellen me de waarheid...

… Ik hoef geen spijt te hebben

Dat als ik ooit blind ben geweest, dat komt omdat ik niet kon zien

Maar vandaag begrijp ik die blik

Niets vervult mij meer met kalmte

De wolk de wolk keert terug naar de zee