Parades - Short Stack

All this love has got me feeling alive

But alive is just a letter without life

And a letter that could do us no better set

in stone remember me forever, forever.

And she swept me right off my feet

And stole my last breath

And I stole her sheets

And then she confessed I hate you more than

you hate me boy, but I don’t give a damn

So kiss me underwater with your hand.

And I don’t care about the ambulance,

Nostalgia knows her name

They call her loner, they her loner

And I’d be ever so inclined one day

To rain on her parade like I don’t know her,

like I don’t know her.

And capture her embrace

And all this lust has got me feeling inspired

So burn the carnivals down in our minds

From the first cut to last incision

Two tiny worlds brace for our collisions

Alone.

And she swept me right off my feet

When I don’t care about the ambulance

Nostalgia knows her name

They call her loner, they her loner

And I’d be ever so inclined one day

To rain on her parade like I don’t know her,

like I don’t know her.

And capture her embrace

I don’t care about the ambulance

Nostalgia knows her name

They call her loner, they her loner

And I’d be ever so inclined one day

To rain on her parade like I don’t know her,

like I don’t know her.

And I’d be ever so inclined one day

to rain on her parade

Al deze liefde geeft me het gevoel dat ik leef

Maar levend is slechts een brief zonder leven

En een brief die ons niet beter zou kunnen stellen

in steen onthoud mij voor altijd, voor altijd.

En ze veegde me van mijn voeten

En stal mijn laatste adem

En ik stal haar lakens

En toen bekende ze dat ik je meer haat dan...

je haat me jongen, maar het kan me niet schelen

Dus kus me onder water met je hand.

En ik geef niets om de ambulance,

Nostalgie kent haar naam

Ze noemen haar eenling, zij haar eenling

En op een dag zou ik ooit zo geneigd zijn

Om op haar parade te regenen alsof ik haar niet ken,

alsof ik haar niet ken.

En vang haar omhelzing

En door al deze lust voel ik me geïnspireerd

Dus verbrand de kermissen in onze gedachten

Van de eerste snede tot de laatste incisie

Twee kleine werelden zetten zich schrap voor onze botsingen

Alleen.

En ze veegde me van mijn voeten

Als ik niet om de ambulance geef

Nostalgie kent haar naam

Ze noemen haar eenling, zij haar eenling

En op een dag zou ik ooit zo geneigd zijn

Om op haar parade te regenen alsof ik haar niet ken,

alsof ik haar niet ken.

En vang haar omhelzing

Ik geef niets om de ambulance

Nostalgie kent haar naam

Ze noemen haar eenling, zij haar eenling

En op een dag zou ik ooit zo geneigd zijn

Om op haar parade te regenen alsof ik haar niet ken,

alsof ik haar niet ken.

En op een dag zou ik ooit zo geneigd zijn

om te regenen op haar parade