Gone - Seventh Day Slumber

I’m tired of being who they say

So tired of always running away

Confused inside this maze

I never thought I’d make it out

Hiding secrets deep inside

I never thought they’d come to light

I’m opened up for all to see

And now there’s nothing left for me to hide

We’re so lost, we’re so gone

We’re so far from arms I never thought could reach

Your Blood Stain, Amazing Grace

You pulled me from the edge of an everlasting sleep

Wasted nights and wasted days

Wasted moments wasting away

Precious time you can’t regain

You wonder where your life has gone

See it written on your face

Every worry and disdain

What’s it gonna take for you to leave

The baggage you’ve been carrying so long

We’re so lost, we’re so gone

We’re so far from arms I never thought could reach

Your Blood Stain, Amazing Grace

You pulled me from the edge of an everlasting sleep

I never realized I was always wanting more

Broke my fingers as I grabbed the slamming door

Insanity was making it so hard for me to see

Couldn’t sleep couldn’t eat I had no piece of mind

Nothing I could take would get me by;

I’m rid of them

Thank you, God, for giving me new life

We’re so lost, we’re so gone

So far from arms I never thought could reach

Your Blood Stain, Amazing Grace

You pulled me from the edge of an everlasting sleep

Ik ben het zat om te zijn wie ze zeggen

Zo moe van altijd weglopen

Verward in dit doolhof

Ik had nooit gedacht dat ik het zou redden

Geheimen diep van binnen verbergen

Ik had nooit gedacht dat ze aan het licht zouden komen

Ik sta open voor iedereen om te zien

En nu hoef ik niets meer te verbergen

We zijn zo verloren, we zijn zo weg

We zijn zo ver verwijderd van wapens waarvan ik nooit had gedacht dat we ze zouden kunnen bereiken

Je bloedvlek, geweldige genade

Je trok me van de rand van een eeuwige slaap

Verspilde nachten en verspilde dagen

Verspilde momenten wegkwijnen

Kostbare tijd die je niet kunt herwinnen

Je vraagt ​​je af waar je leven is gebleven

Zie het op je gezicht geschreven staan

Alle zorgen en minachting

Wat is er nodig om te vertrekken?

De bagage die je al zo lang bij je hebt

We zijn zo verloren, we zijn zo weg

We zijn zo ver verwijderd van wapens waarvan ik nooit had gedacht dat we ze zouden kunnen bereiken

Je bloedvlek, geweldige genade

Je trok me van de rand van een eeuwige slaap

Ik heb me nooit gerealiseerd dat ik altijd meer wilde hebben

Ik brak mijn vingers toen ik de dichtslaande deur greep

Krankzinnigheid maakte het zo moeilijk voor mij om te zien

Kon niet slapen kon niet eten Ik had geen gemoedsrust

Niets dat ik zou kunnen nemen zou me redden;

Ik ben van ze af

Dank u, God, dat u mij een nieuw leven heeft gegeven

We zijn zo verloren, we zijn zo weg

Zo ver van wapens waarvan ik nooit had gedacht dat ik ze zou kunnen bereiken

Je bloedvlek, geweldige genade

Je trok me van de rand van een eeuwige slaap