The Sign Of Wrath Awaked - Setherial

Landscapes below, besmeared with angels blood

And rivers filled with tears from grim tortuer acts;

That dwells within the cold dungeon chambers

The agony of damned souls frozen the dim night

What can better than to dwell here, driven out of bliss

In this abhorred deep to utter woe

Where the inextinguishable flames must forever burn

Without hope or end…

As a great furnace flamed, yet from those flames

No light, but darkness visible…

A fire so high;

mighty and as a scythe sears the sky…

Brings scars in the face of god

They viewed the vast immeasurable abyss

Outrageous as sea, dark, wasteful, wild

Up from the bottom turned by furious and surging winds;

As mountains to assault heavens height

In the sign of Hell, the blood of angels enslaved

In the sign of the horned, where peace never can dwell

They viewed the vast immeasurable abyss

Outrageous as sea, dark, wasteful, wild

Up from the bottom turned by furious and surging winds;

As mountains to assault heavens height

«The gate is open and I command my disciples

To come forth from the pits of hell, and to grasp the kingdom

Of god with the infernal powers of darkness… "

So spake the voice, and clouds began to darken the hills

And smoke to roll in sudky wreaths, reluctant flames;

The sign of wrath awakened…

Before the gate there sat on each side two formidable shapes in

The gloom, two hounds of hell;

with wide ceberean jaws

The sign of wrath awaked…

Landschappen beneden, besmeurd met engelenbloed

En rivieren gevuld met tranen van grimmige martelaarsdaden;

Dat woont in de koude kerkerkamers

De pijn van verdoemde zielen die de schemerige nacht bevroren

Wat is er mooier dan hier te wonen, verdreven uit gelukzaligheid?

In deze verafschuwde diepe tot volslagen wee

Waar de onblusbare vlammen voor altijd moeten branden

Zonder hoop of einde...

Als een grote oven gevlamd, maar toch van die vlammen

Geen licht, maar duisternis zichtbaar...

Een vuur zo hoog;

machtig en als een zeis schroeit de lucht...

Brengt littekens in het gezicht van god

Ze bekeken de enorme onmetelijke afgrond

Schandalig als zee, donker, verkwistend, wild

Omhoog vanaf de bodem gedraaid door woedende en razende winden;

Als bergen om de hoogte van de hemel aan te vallen

In het teken van de hel, het bloed van engelen tot slaaf gemaakt

In het teken van de gehoornde, waar vrede nooit kan wonen

Ze bekeken de enorme onmetelijke afgrond

Schandalig als zee, donker, verkwistend, wild

Omhoog vanaf de bodem gedraaid door woedende en razende winden;

Als bergen om de hoogte van de hemel aan te vallen

"De poort is open en ik beveel mijn discipelen"

Om uit de kuilen van de hel te komen en het koninkrijk te grijpen

Van god met de helse krachten van de duisternis ... "

Dus sprak de stem, en wolken begonnen de heuvels te verduisteren

En rook om in doorschijnende kransen te rollen, onwillige vlammen;

Het teken van toorn ontwaakt...

Voor de poort zaten aan elke kant twee formidabele vormen in

De somberheid, twee honden van de hel;

met brede ceberische kaken

Het teken van woede ontwaakt...