The Mournful Sunset of the Forsaken - Setherial

The burden gets heavier and heavier

As the winged horror grasps its prey

A sworn of avenging messengers wielding blades

Sharp claws that tear your flesh apart

Drag your limbs

Through a delightful sorrow

As the punishment goes on the end draws near

Light fades away, hope dies

Fear and anguish turn into madness

And salvation is now a distant lie

The ones who ruled the land of the light

The ones who built their kingdom on lies

Now feed the hell hounds

And rot in the ground that gave birth to unlife

Virtues and dogmas crumble

Like pillars eaten from the inside

(By the disease called life)

The rotting garden witnesses the coming of the new master

Light has abandoned the realm

The venomous wind blows the alley of sorrow

The rotting stench fills the air

Gathering into black clouds

That light cannot penetrate

The deadly poison is now neater

For the dreadful creatures

That dwells the realm

De last wordt zwaarder en zwaarder

Terwijl de gevleugelde horror zijn prooi grijpt

Een gezworen wrekende boodschapper met messen

Scherpe klauwen die je vlees uit elkaar scheuren

Sleep je ledematen

Door een heerlijk verdriet

Naarmate de straf vordert, nadert het einde

Licht vervaagt, hoop sterft

Angst en angst veranderen in waanzin

En redding is nu een verre leugen

Degenen die het land van het licht regeerden

Degenen die hun koninkrijk op leugens hebben gebouwd

Nu de hellehonden voeren

En wegrotten in de grond die het leven schonk aan onleven

Deugden en dogma's brokkelen af

Als pilaren die van binnenuit worden opgegeten

(Door de ziekte die leven wordt genoemd)

De rottende tuin is getuige van de komst van de nieuwe meester

Licht heeft het rijk verlaten

De giftige wind waait door de steeg van verdriet

De rottende stank vult de lucht

Verzamelen in zwarte wolken

Dat licht kan niet doordringen

Het dodelijke gif is nu netter

Voor de vreselijke wezens

Dat woont in het rijk