Brilhantes Diamantes - Serial, Maze, Ace

É mais um dia, o sol já brilha

A urbe acorda, começa a rotina citadina

Que a mente afoga, por isso foca na tua sina

Traça a tua rota, procura a tua saída

Eu abro-te o trinco da porta do labirinto

Canto o que sinto, isto sai-me por instinto

Nesta vida, não vou desperdiçar mais um segundo

Vou dar o máximo, rápido, prego a fundo

Rumo ao futuro, podes crer que não me afundo

Na sociedade consumo que dá frutos sem sumo

Fortaleço o meu carácter a um nível profundo

Com verticalidade como um fio de prumo

Longe do luxo, ócio e comodidade

Prefiro valores altruístas de fraternidade

Dos quais não abdico nem por breves instantes

Pois todos os momentos são Brilhantes Diamantes

Não mudo a minha atitude, nem por instantes

Todos os momentos são Brilhantes Diamantes

Eu abro-te o trinco da porta do labirinto

Canto o que sinto isto sai-me por instinto

Não mudo a minha atitude, nem por instantes

Todos os momentos são Brilhantes Diamantes

Eu abro-te o trinco da porta do labirinto

Canto o que sinto isto sai-me por instinto

Já se faz tarde, o percurso é longo

Mano, dá-me pratos, tarola e bombo

E um sample divino para mostrar o caminho

Descobrir um mundo novo como Cristóvão Colombo

Nada temo, não tombo, nem me rendo

Vou aprendendo, surpreendendo

Não perco tempo, a dizer mal de outrem

E se digo bem de alguém não é porque convém

Não sou interesseiro, sou verdadeiro

Esse pessoal oportunista deve-me dinheiro

Tou farto desta maquina capitalista

No fundo quero mais humanidade e justiça

Pra acabar com a ganância e cobiça

Que enfeitiça, alicia e alimenta a desigualdade

Tanta dificuldade aguça a minha vontade

De criar pa alcançar um pouco mais de liberdade

Não mudo a minha atitude, nem por instantes

Todos os momentos são Brilhantes Diamantes

Eu abro-te o trinco da porta do labirinto

Canto o que sinto isto sai-me por instinto

Não mudo a minha atitude, nem por instantes

Todos os momentos são Brilhantes Diamantes

Eu abro-te o trinco da porta do labirinto

Canto o que sinto isto sai-me por instinto

Mais uma noite, a lua sobe, a urbe dorme

Sinto o calor da rima que me consome

Tenho tanta fome de microfone

Ganho o poder enorme de um ciclone

Debito palavras sincronizadas como um metrónomo

Quero-me tornar autónomo, e não autómato

Pois sou um ser orgânico e não mecânico

Não posso viver fechado numa sala de pânico

Amordaçado, sem poder soltar o meu cântico

Que me mantém único e autêntico

Pois quero ser fértil, não quero ser fútil

Nem ser um inútil, de criatividade estéril

Sou hábil, não débil, com psicose de posse

As minhas ansiedades são de arte e gnose

Limpem-se as lágrimas, que um sorriso se esboce

Erga-se a fénix em nós, comece a metamorfose

Não mudo a minha atitude, nem por instantes

Todos os momentos são Brilhantes Diamantes

Eu abro-te o trinco da porta do labirinto

Canto o que sinto isto sai-me por instinto

Não mudo a minha atitude, nem por instantes

Todos os momentos são Brilhantes Diamantes

Eu abro-te o trinco da porta do labirinto

Canto o que sinto isto sai-me por instinto

Não mudo a minha atitude, nem por instantes

Todos os momentos são Brilhantes Diamantes

Eu abro-te o trinco da porta do labirinto

Canto o que sinto isto sai-me por instinto

Não mudo a minha atitude, nem por instantes

Todos os momentos são Brilhantes Diamantes

Eu abro-te o trinco da porta do labirinto

Canto o que sinto isto sai-me por instinto

Eu abro-te o trinco

Eu abro-te o trinco

Canto o que sinto

Isto sai-me por instinto

Eu abro-te o trinco da porta do labirinto

Eu abro-te o trinco da porta do labirinto

Het is weer een dag, de zon schijnt al

De stad wordt wakker, de stadsroutine begint

Die geest verdrinkt, dus focus op je lot

Stippel je route uit, zoek je uitgang

Ik open voor jou de klink van de deur van het doolhof

Ik zing wat ik voel, dit komt uit instinct

In dit leven zal ik geen seconde meer verspillen

Ik zal mijn best doen, snel, nagel vast

Op weg naar de toekomst, geloof me, ik zink niet

In de samenleving consumptie die vruchten afwerpt zonder sap

Ik versterk mijn karakter op een diep niveau

Met verticaliteit als een loodlijn

Ver van luxe, vrije tijd en comfort

Ik geef de voorkeur aan altruïstische waarden van broederschap

Waarvan ik zelfs geen kort moment opgeef

Omdat alle momenten briljante diamanten zijn

Ik verander mijn houding niet, zelfs niet voor een moment

Alle momenten zijn briljante diamanten

Ik open voor jou de klink van de deur van het doolhof

Ik zing wat ik voel, dit komt instinctief uit mij

Ik verander mijn houding niet, zelfs niet voor een moment

Alle momenten zijn briljante diamanten

Ik open voor jou de klink van de deur van het doolhof

Ik zing wat ik voel, dit komt instinctief uit mij

Het is laat, de reis is lang

Bro, geef me platen, snaredrum en basdrum

En een goddelijk monster om de weg te wijzen

Ontdek een nieuwe wereld zoals Christoffel Columbus

Ik ben nergens bang voor, ik val niet, ik geef me niet eens over

Ik leer, verrassend

Ik verspil geen tijd door slechte dingen over anderen te zeggen

En als ik goed over iemand zeg, is dat niet omdat het handig is

Ik ben niet geïnteresseerd, ik ben waar

Deze opportunistische mensen zijn me geld schuldig

Ik heb genoeg van deze kapitalistische machine

Diep van binnen wil ik meer menselijkheid en gerechtigheid

Om hebzucht en hebzucht te beëindigen

Dat betovert, verlokt en voedt ongelijkheid

Zoveel moeite scherpt mijn wil

Van creëren tot het bereiken van wat meer vrijheid

Ik verander mijn houding niet, zelfs niet voor een moment

Alle momenten zijn briljante diamanten

Ik open voor jou de klink van de deur van het doolhof

Ik zing wat ik voel, dit komt instinctief uit mij

Ik verander mijn houding niet, zelfs niet voor een moment

Alle momenten zijn briljante diamanten

Ik open voor jou de klink van de deur van het doolhof

Ik zing wat ik voel, dit komt instinctief uit mij

Nog een nacht, de maan komt op, de stad slaapt

Ik voel de hitte van het rijm dat me verteert

Ik heb zo'n honger naar microfoon

Ik krijg de enorme kracht van een cycloon

Ik debit gesynchroniseerde woorden zoals een metronoom

Ik wil autonoom worden, geen automaat

Omdat ik een organisch en geen mechanisch wezen ben

Ik kan niet leven opgesloten in een paniekkamer

Mond gesnoerd, niet in staat om mijn nummer uit te brengen

Dat houdt mij uniek en authentiek

Want ik wil vruchtbaar zijn, ik wil niet nutteloos zijn

Om geen nutteloze, steriele creativiteit te zijn

Ik ben bekwaam, niet zwak, met bezetenheidspsychose

Mijn angsten zijn van kunst en gnosis

Veeg de tranen weg, moge een glimlach worden omlijnd

Verhef de feniks in ons, start de metamorfose

Ik verander mijn houding niet, zelfs niet voor een moment

Alle momenten zijn briljante diamanten

Ik open voor jou de klink van de deur van het doolhof

Ik zing wat ik voel, dit komt instinctief uit mij

Ik verander mijn houding niet, zelfs niet voor een moment

Alle momenten zijn briljante diamanten

Ik open voor jou de klink van de deur van het doolhof

Ik zing wat ik voel, dit komt instinctief uit mij

Ik verander mijn houding niet, zelfs niet voor een moment

Alle momenten zijn briljante diamanten

Ik open voor jou de klink van de deur van het doolhof

Ik zing wat ik voel, dit komt instinctief uit mij

Ik verander mijn houding niet, zelfs niet voor een moment

Alle momenten zijn briljante diamanten

Ik open voor jou de klink van de deur van het doolhof

Ik zing wat ik voel, dit komt instinctief uit mij

Ik doe de klink voor je open

Ik doe de klink voor je open

Ik zing wat ik voel

Dit komt instinctief uit mij

Ik open voor jou de klink van de deur van het doolhof

Ik open voor jou de klink van de deur van het doolhof