Сама любовь - Сергей Маевский

Картинки дивные, места старинные.

Журчит вода и кружат мельницы в моих

коротких снах,

где вместе я и ты, где на полях цветы, где свежий ветер застревает в волосах.

Здесь холод вьюжится, снежинки кружатся, а мысли там где кружат птицы,

там где тучки ни одной, где ты нарядная, с тобою рядом я, с тобою рядом я и ты

со мной.

На сон продвинули, метели сгинули, уснул и вижу всё по новой, повторяется всё

вновь,

моя желанная тобою пьяный я,

мне кружит голову сама любовь.

Сады цветущие, места поющие

там вьётся пара лебедей,

там в небе слышно журавлей,

там ты нарядная, с тобою рядом я, мне там любимая с тобой теплей.

De foto's zijn prachtig, de plaatsen zijn oud.

Water ruist en molens draaien in mijn

korte dromen

waar jij en ik samen zijn, waar bloemen in de velden zijn, waar een frisse wind door je haren prikt.

Hier dwarrelt de kou, spinnen sneeuwvlokken en cirkelen gedachten waar de vogels cirkelen,

waar geen enkele wolk is, waar jij slim bent, ik ben naast jou, ik en jij bent naast jou

met mij.

Ze brachten me in slaap, de sneeuwstormen verdwenen, ik viel in slaap en ik zie alles op een nieuwe manier, alles herhaalt zich

nog een keer,

mijn dronken ik, door jou begeerd,

liefde maakt me duizelig.

Bloeiende tuinen, zingende plaatsen

daar zweeft een paar zwanen,

daar in de lucht hoor je kraanvogels,

daar ben je elegant, ik ben naast je, mijn geliefde is warmer daar bij jou.