From the Past Comes the Storms - Sepultura

The sky throws up storms trying to avenge itself

You feel a pain that burns your flesh

Your reflection inside the mirror

Shows a past soiled by the blood of innocents

The human greed will be their own destruction

The apes in their cages surrounded by thorns

That are forcing us to live here

I feel an urge to melt and go through cracks

To vanish like a fossil that will be found

Flying on the universe

Brains of armed lives hidden in pits

It’s a fight of dwarves strengthening the giants

They are sons of the same father, fruit of the same mother

All of them cry together in despair

But what’s heard is only the buzz of flies

Over the rotten flesh

There’s no more safe ground to be on

Everybody around you reflects an image

Distorted and wounded

I can hear the cry of a million souls

That have been already marked by their deaths

While the laughs of satisfaction echo endlessly…

Insanity — lacerating the last sanity

Endlessly — still remains on minds

Lunacy — masses smashed by a holy shit

No regret — from the past comes the storms

The sky throws up storms trying to avenge itself

You feel a pain that burns your flesh

Your reflection inside the mirror

Shows a past soiled by the blood of innocents

The human greed will be their own destruction

The apes in their cages surrounded by thorns

That are forcing us to live here

De lucht werpt stormen op en probeert zichzelf te wreken

Je voelt een pijn die je vlees verbrandt

Jouw reflectie in de spiegel

Toont een verleden bezoedeld door het bloed van onschuldigen

De menselijke hebzucht zal hun eigen vernietiging zijn

De apen in hun kooien omringd door doornen

Die ons dwingen om hier te wonen

Ik voel een drang om te smelten en door scheuren te gaan

Verdwijnen als een fossiel dat zal worden gevonden

Vliegen op het universum

Hersenen van gewapende levens verborgen in kuilen

Het is een strijd van dwergen die de reuzen versterken

Het zijn zonen van dezelfde vader, vrucht van dezelfde moeder

Ze huilen allemaal samen van wanhoop

Maar wat je hoort is alleen het gezoem van vliegen

Over het rotte vlees

Er is geen veilige plek meer om op te staan

Iedereen om je heen weerspiegelt een afbeelding

Vervormd en gewond

Ik hoor de kreet van een miljoen zielen

Die al getekend zijn door hun dood

Terwijl de lach van tevredenheid eindeloos weergalmt...

Krankzinnigheid — de laatste gezond verstand verscheuren

Eindeloos — nog steeds in gedachten

Krankzinnigheid — massa's verpletterd door een heilige stront

Geen spijt - uit het verleden komen de stormen

De lucht werpt stormen op en probeert zichzelf te wreken

Je voelt een pijn die je vlees verbrandt

Jouw reflectie in de spiegel

Toont een verleden bezoedeld door het bloed van onschuldigen

De menselijke hebzucht zal hun eigen vernietiging zijn

De apen in hun kooien omringd door doornen

Die ons dwingen om hier te wonen