Hands - Seekae

My hands are cold, they have no blood to hold

The room is dark, but I can hear her laugh

My eyes, they fear what my ears think they hear

My head, it spins and then my love begins

No fun, no games, just this old ball and chain

She thinks I lack the will to cut some slack

Too young, too old to tell what I’ve been told

My hands, they’re cold, they’ll need some blood to hold

My love is back, in the ground, in black

I stoop, she knows just not how deep it goes

White guilt inspects a lack in intellect

I talk regrets with the dying architect

Old man once said, dying alone in bed

«The steeps of life are climbed best with a knife»

Still young, still old, can’t tell what I’ve been told

Look, my hands, they’re still cold

Soon they’ll need some blood to hold

Mijn handen zijn koud, ze hebben geen bloed om vast te houden

De kamer is donker, maar ik hoor haar lachen

Mijn ogen, ze zijn bang voor wat mijn oren denken te horen

Mijn hoofd, het draait en dan begint mijn liefde

Geen plezier, geen spelletjes, alleen deze oude bal en ketting

Ze denkt dat ik niet de wil heb om wat speling te verminderen

Te jong, te oud om te vertellen wat mij is verteld

Mijn handen, ze zijn koud, ze hebben wat bloed nodig om vast te houden

Mijn liefde is terug, in de grond, in het zwart

Ik buk, ze weet alleen niet hoe diep het gaat

Witte schuld inspecteert een gebrek aan intellect

Ik spreek spijt met de stervende architect

Een oude man zei ooit, alleen stervend in bed

«De steile hellingen van het leven beklim je het beste met een mes»

Nog jong, nog steeds oud, kan niet zeggen wat mij is verteld

Kijk, mijn handen, ze zijn nog steeds koud

Binnenkort hebben ze wat bloed nodig om vast te houden