All at Once - Secret Machines

Underneathe the sun there is a light.

Unveil your light, that I can move.

My heart’s still in a crescent veil,

A wash of haze in a rushing night.

A silver-studded torn, and tattered gown,

she ruled the room with it — I just stared.

A warning roaring, miles above,

hanging over a warn-out night.

And the words we spoke were few,

We were feeling something strange.

I swear I thought you knew.

Then you said, «darling, how could you?»

Remember back when we first met?

It dont mean much.

All those things you said, you never meant.

It dont mean much.

How can I forgive, and just forget?

It dont mean much.

And all that time we spent, I swear we wasted.

It dont mean much.

And all at once, it’s not important.

What fell in place just falls apart again, I guess.

Not happy, I can only hope.

It’s only time, and you know i’ll wait.

Because then it’s like when we first met.

It dont mean much.

And all those things I said, I never meant.

It dont mean much.

But how can you forgive, and just forget?

It dont mean much.

And all that time we spent, we said we wasted.

Onder de zon is een licht.

Onthul uw licht, dat ik kan bewegen.

Mijn hart is nog steeds in een halve sluier,

Een waas in een haastige nacht.

Een met zilver bezaaide gescheurde en gescheurde jurk,

ze regeerde ermee door de kamer - ik staarde alleen maar.

Een waarschuwingsgebrul, mijlen boven,

hangen tijdens een waarschuwingsnacht.

En de woorden die we spraken waren weinig,

We voelden iets vreemds.

Ik zweer dat ik dacht dat je het wist.

Toen zei je: "liever, hoe kon je?"

Weet je nog toen we elkaar voor het eerst ontmoetten?

Het betekent niet veel.

Al die dingen die je zei, meende je nooit.

Het betekent niet veel.

Hoe kan ik vergeven en gewoon vergeten?

Het betekent niet veel.

En al die tijd die we hebben doorgebracht, ik zweer dat we hebben verspild.

Het betekent niet veel.

En in één keer is het niet belangrijk.

Wat op zijn plaats viel, valt gewoon weer uit elkaar, denk ik.

Niet blij, ik kan alleen maar hopen.

Het is slechts tijd, en je weet dat ik zal wachten.

Want dan is het net als toen we elkaar voor het eerst ontmoetten.

Het betekent niet veel.

En al die dingen die ik zei, meende ik nooit.

Het betekent niet veel.

Maar hoe kun je vergeven en gewoon vergeten?

Het betekent niet veel.

En al die tijd die we doorbrachten, zeiden we dat we hadden verspild.