Ce qui nous tient - Sébastien Agius

Le temps de rien que déjà c’est la fin,

Qu’a-t-on laissé à ceux qui vivaient à côté de nous,

Le temps d’aimer, on l’aura pas volé,

Aimer mieux, aimer mal ou juste comme on peut

On s’en va, on s’en vient, on espère grandir à chaque nouveau matin

On se bat, on s’espère, mais qu’on se donne ou qu’on se plie pour mille ou pour

un

C’est ce qui nous tient, ce qui nous tient!

Le temps pour tout qu’on finisse à genoux,

Qu'à-t-on laissé de nos prières et de nos erreurs,

Le temps d’apprendre quelques bribes de nous,

Saura-t-on jamais vivre là où rien ne meurt?

On s’en va, on s’en vient, on espère grandir à chaque nouveau matin

On se bat, on s’espère, mais qu’on se donne ou qu’on se plie pour mille ou pour

un

C’est ce qui nous tient, ce qui nous tient!

(Merci à Malvina pour cettes paroles)

De tijd van niets, maar is al het einde,

Wat er overbleef van degenen die naast ons woonden,

De tijd om lief te hebben, we zullen het niet gestolen hebben,

Om beter lief te hebben, slecht lief te hebben of gewoon zoals men kan

We gaan weg, we komen eraan, we hopen te groeien met elke nieuwe ochtend

We vechten, we hopen, maar geven of geven voor duizend of voor...

a

Het is wat ons vasthoudt, wat ons vasthoudt!

Tijd dat alles op onze knieën belandt,

Wat hebben we over van onze gebeden en onze fouten,

Tijd om een ​​paar stukjes van ons te leren,

Zullen we ooit weten hoe we moeten leven waar niets sterft?

We gaan weg, we komen eraan, we hopen te groeien met elke nieuwe ochtend

We vechten, we hopen, maar geven of geven voor duizend of voor...

a

Het is wat ons vasthoudt, wat ons vasthoudt!

(Met dank aan Malvina voor deze teksten)