The Comedian is Dead - Sea Of Treachery

God, the room won’t stop

If I could just open my eyes forever

I’d never have to feel this lost again

But would I feel as whole

As in control?

Am I slowly drowning

Or staying afloat

With each soothing burn cascading?

Maybe Hunter was right

Taking all this in is overwhelming

All attempts to heal are badly failing

Is there something more that I am missing?

Feigning what I feel…

Am I really falling further?

Is this the final straw?

Fortune has its way of laughing

On those with scars laid bare

Am I really falling further?

Is this the final straw?

Fortune has its way of laughing

On those with scars laid bare

I wake up surrounded by evidence

Of another night gone awry

Why can’t I break this cycle of relapse and revelry?

I have lost composure

For what seems like the hundredth time today

I don’t know why I can’t get beyond the urge to drown myself

This current pulls me under

Beneath the undertow

As shattered memories wash out to see

Floating down

I fight back the tide

(I will fight the tide.)

And I’m as useless as an orphan’s cry

From virulent sustenance

The product of consequence

From virulent sustenance

The product of consequence

From virulent sustenance

The product of consequence

My body forces retribution

For the onslaught it endures

Another night of purging myself of my weakness

Pull me from the water

It’s time that I finally breathe again

I’m a fucking mess

Fucking mess

Fucking mess

God, de kamer stopt niet

Als ik mijn ogen voor altijd kon openen

Ik hoef me nooit meer verloren te voelen

Maar zou ik me heel voelen?

Als de baas?

Ben ik langzaam aan het verdrinken?

Of overeind blijven

Met elke rustgevende brandwond?

Misschien had Hunter gelijk

Dit alles in je opnemen is overweldigend

Alle pogingen om te genezen mislukken ernstig

Is er nog iets dat ik mis?

Doen alsof ik ...

Val ik echt verder af?

Is dit de laatste druppel?

Fortune heeft zijn manier van lachen

Op degenen met blootliggende littekens

Val ik echt verder af?

Is dit de laatste druppel?

Fortune heeft zijn manier van lachen

Op degenen met blootliggende littekens

Ik word wakker omringd door bewijs

Van weer een nacht die mis is gegaan

Waarom kan ik deze cyclus van terugval en feestvreugde niet doorbreken?

Ik ben de kalmte kwijt

Voor wat vandaag de honderdste keer lijkt

Ik weet niet waarom ik niet verder kan dan de neiging om mezelf te verdrinken

Deze stroom trekt me onder

Onder de onderstroom

Als verbrijzelde herinneringen wegspoelen om te zien

Drijvend naar beneden

Ik vecht tegen het tij

(Ik zal tegen het tij vechten.)

En ik ben zo nutteloos als de kreet van een wees

Van virulente voeding

Het product van gevolg

Van virulente voeding

Het product van gevolg

Van virulente voeding

Het product van gevolg

Mijn lichaam dwingt vergelding af

Voor de aanval die het volhoudt

Nog een nacht om mezelf te zuiveren van mijn zwakheid

Trek me uit het water

Het is tijd dat ik eindelijk weer adem

Ik ben een rotzooi

verdomde puinhoop

verdomde puinhoop