The Cliff - Sea At Last

all within a little death he rose, he rose I know

all within the little one, hold time, hold time, out cold

the world bleeds so blue

like we had known

without a care

of all that we had…

a line of gold between two hearts a sun, a sun for sure

how he thought to hold it in, escape, escape the blow

with blood in his veins

while the night still remains

marked by the fall

from all that we had…

while he fought the warriors off a cliff, a cliff did rise

on a bed of velvet ice, he left, he left his eyes

allemaal binnen een kleine dood hij stond op, hij stond op ik weet het

allemaal in de kleine, houd de tijd vast, houd de tijd vast, uit de kou

de wereld bloedt zo blauw

zoals we hadden geweten

zonder zorgen

van alles wat we hadden...

een lijn van goud tussen twee harten een zon, zeker een zon

hoe hij dacht het in te houden, te ontsnappen, te ontsnappen aan de klap?

met bloed in zijn aderen

terwijl de nacht nog steeds is

gemarkeerd door de herfst

van alles wat we hadden...

terwijl hij de krijgers van een klif vocht, rees er een klif

op een bed van fluwelen ijs, hij ging weg, hij verliet zijn ogen