The Seventh Sorrow - Scream Silence

One day

the dark clouds did circle

though I choose to not look so high

as denial was my default

And one day

the voice couldn’t stop me

anatrophy deep in the mind

in the dead of night it wakes me

to the blackest room it takes me

just to show how much it hates me

This low

the seventh sorrow

oppressing me more with every blow

as destiny drowns in the undertow

this could be it for me

And one day

I stared far beyond you

to find I was lost in myself

no matter what mask I wore

And one day

the cruel light of mourning

my days were as bleak as my dreams

when I’d suffered one to four

the fifth and sixth hurt more

as the black dog howls at my door

This low

the seventh sorrow

oppressing me more with every blow

as destiny drowns in the undertow

this could be it for me

Helpless one…

Op een dag

de donkere wolken cirkelden rond

hoewel ik ervoor kies om er niet zo hoog uit te zien

als ontkenning was mijn standaard

En op een dag

de stem kon me niet stoppen

anatrofie diep in de geest

in het holst van de nacht maakt het me wakker

naar de zwartste kamer die ik nodig heb

gewoon om te laten zien hoeveel het me haat

deze lage

het zevende verdriet

me meer onderdrukken met elke klap

terwijl het lot verdrinkt in de onderstroom

dit zou het voor mij kunnen zijn

En op een dag

Ik staarde veel verder dan je

om te ontdekken dat ik in mezelf verdwaald was

welk masker ik ook droeg

En op een dag

het wrede licht van rouw

mijn dagen waren zo somber als mijn dromen

toen ik een tot vier had geleden

de vijfde en zesde deden meer pijn

terwijl de zwarte hond aan mijn deur huilt

deze lage

het zevende verdriet

me meer onderdrukken met elke klap

terwijl het lot verdrinkt in de onderstroom

dit zou het voor mij kunnen zijn

Hulpeloze…