Pour le plaisir - Scratch Bandits Crew, Lucio Bukowski

Les droits d’auteur ne sont qu’les tips de l’industrie

La SACEM me file tout juste de quoi me payer un 'sque-di'

Tu veux savoir?

J’garde mon boulot, c’est mon loyer

J’lui dis qu'écrire c’est de l’or, mon propio' s’met à s’marrer

Ce que je crache a le goût de mon âme, sauvé depuis que je boue dans mon art

Noyé dans l’océan fou de mon drame, racines nourrissant les bourgeons de mon

arbre

Oui, je respire des vapeurs bénéfiques, camé sonore loin de l’or et des filles

Faciles et chaudes;

disons que mes récits parlent plus aux prolos qu’aux

buveurs d’Hennessy

Les trônes: je leur laisse, j’ai ma vieille chaise en paille dans un fond

d’arrière-cour entre joies et entailles

Les trônes: je leur laisse, j’ai ma vieille chaise en paille et, au fond,

je m’en fous que cette pièce soit bancale

Frappe dans leurs côtes pour faire plier les forts, frappe dans leurs codes

pour faire vibrer les cordes

M’enterre à mains nues pour que jamais les porcs ne viennent ronger mes os,

c’est mon ultime effort

Lucio Bukowski

Scratch Bandits Crew

C’que t’appelles «le game»

N’est qu’une entreprise

Lucio Bukowski

Scratch Bandits Crew

C’que t’appelles «le game»

N’est qu’une entreprise

«Mais moi, mais moi

Tout ce que je fais, c’est pour le plaisir de chanter

Tout ça pour la gloire»

C’que t’appelles «le game» n’est qu’une entreprise

Des boss, des lèche-culs, le reste se reniflant les entre-cuisses

Espérant grimper, baiser la nouvelle secrétaire

Ces crétins, secrètement, se rêvent en brillant sociétaires

Range ta 8.6, j’ai ma Duvel au frais;

range ta CB, ce poème est offert

Et range tes idées pour mieux les étoffer, les mauvais penchants font

d’excellents trophées

Ne bougent pas d’un pouce et leur mise à l’index n’est qu’une minable tape sur

le dos de ma main

Je crée, je t’emmerde pour le plaisir;

pas à la mode, comme le credo latin

La messe est dite, mes hosties sont des skeuds;

je ne m’arrête jamais,

comme un riche alcoolique

Aucune limite, je me marre dans mon coin pendant qu’ils se démènent dans des

clips à pleurer

J'écris plus en un an que dans leur carrière, dis plus en un blanc que dans

leurs manières

Élève le drapeau des damnés de l’art, montrant plus de noblesse que mille de

leurs bannières

Lucio Bukowski

Scratch Bandits Crew

C’que t’appelles «le game»

N’est qu’une entreprise

Lucio Bukowski

Scratch Bandits Crew

C’que t’appelles «le game»

N’est qu’une entreprise

C’que t’appelles «le game»

N’est qu’une entreprise

Pour le plaisir

Pour le plaisir

Auteursrechten zijn slechts branchetips

SACEM geeft me net genoeg om me een 'sque-di' te betalen

Je wilt weten?

Ik behoud mijn baan, het is mijn huur

Ik vertel hem dat schrijven goud is, mijn propio' begint te lachen

Wat ik spuug smaakt naar mijn ziel, gered sinds ik vertroebeld ben in mijn kunst

Verdronken in de gekke oceaan van mijn drama, wortels die de knoppen van mijn voeden voeden

boom

Ja, ik adem heilzame dampen in, geluid komt weg van goud en meisjes

Makkelijk en warm;

laten we zeggen dat mijn verhalen meer tot proles spreken dan tot

Hennessy-drinkers

De tronen: ik laat ze, ik heb mijn oude strostoel op de achtergrond

van achtertuin tussen vreugde en inkepingen

De tronen: ik verlaat ze, ik heb mijn oude strostoel en op de achtergrond,

Het maakt me niet uit of dit onderdeel wiebelig is

Sla in hun ribben om de sterken te buigen, sla in hun codes

om de snaren te laten trillen

Begraaf me met mijn blote handen, zodat de varkens nooit aan mijn botten komen knagen,

dit is mijn laatste wanhopige poging

Lucio Bukowski

Scratch Bandits-bemanning

Wat je "het spel" noemt

Is gewoon een bedrijf

Lucio Bukowski

Scratch Bandits-bemanning

Wat je "het spel" noemt

Is gewoon een bedrijf

"Maar ik, maar ik"

Alles wat ik doe is omwille van het zingen

Alles voor glorie"

Wat jij 'het spel' noemt, is gewoon een bedrijf

Bazen, klootzakken, de rest snuffelt aan hun dijen

Hopend te klimmen, neuk de nieuwe secretaresse

Deze idioten dromen er stiekem van om briljante leden te zijn

Zet je 8.6 maar weg, ik heb mijn Duvel cool;

leg je creditcard weg, dit gedicht is gratis

En ruim je ideeën op om ze beter uit te werken, slechte neigingen wel

uitstekende trofeeën

Beweeg geen centimeter en hun zwarte lijst is gewoon een slechte klap op

de rug van mijn hand

Ik creëer, neuk je voor de lol;

ouderwets, zoals het Latijnse credo

De mis wordt gezegd, mijn gastheren zijn skeelers;

ik stop nooit,

als een rijke alcoholist

Geen grenzen, ik lach in mijn hoek terwijl ze naar binnen klauteren

huilen clips

Ik schrijf meer in een jaar dan in hun carrière, zeg meer op een blanco dan in

hun wegen

Hef de vlag van de verdoemden van de kunst, met meer adel dan duizend

hun spandoeken

Lucio Bukowski

Scratch Bandits-bemanning

Wat je "het spel" noemt

Is gewoon een bedrijf

Lucio Bukowski

Scratch Bandits-bemanning

Wat je "het spel" noemt

Is gewoon een bedrijf

Wat je "het spel" noemt

Is gewoon een bedrijf

Voor plezier

Voor plezier