1212 - Schelmish

Auf nach Palästina rief man in der Kölner Stadt

Und so kamen Kinder, hatten Not und Armut satt

Lauschten dem Verführer, selbst noch Kind, er war kein Mann

Er verspreach Erlösung, zog sie in den Zauberbann

Vater unser der Du bist — was bist Du — wer bist Du

Als die Kinder starben sahst Du zu — wo warst Du

Sie wollten Dir nur dienen im heiligen Wahn

Haben Dir die armen Kinder gar nicht leid getan

Im Namen des Herrn

Verraten verkauft

Zu jung zu begreifen

Dass man sie missbraucht

Von falschen Propheten

Der Kindheit beraubt

Nichts hinterfragend

Alles geglaubt

Aus hundert wurden tausend und tausend noch viel mehr

Zogen über Berge, hungrig weiter bis ans Meer

Doch die Zweifel wurden größer, denn sie sahen am Wegesrand

Kleine tote Körper jämmerlich verreckt im Abendland

Ich würde gerne glauben, dass du barmherzig bist

Doch dann seh ich diese Kinder und das Elend, das sie frisst

Du hast es nicht verhindert, warum hast Du nichts getan

Bist Du ein Gott des Blutes — Aug' um Aug', Zahn um Zahn

Im Namen des Herrn

Verraten verkauft

Zu jung zu begreifen

Dass man sie missbraucht

Von falschen Propheten

Der Kindheit beraubt

Nichts hinterfragend

Alles geglaubt

In Frömmigkeit gescheitert

Eine göttliche Vision

Der Trugschluss eines Knaben

Alles Illusion

Er hat kein Meer geteilt und keine Berge versetzt

Er nahm Ihnen die Freiheit und ihr Glaube starb zuletzt

Die einen sind ertrunken in einem schweren Sturm

Die anderen versklavt, keiner kam davon

Im Namen des Herrn

Verraten verkauft

Zu jung zu begreifen

Dass man sie missbraucht

Sie gaben ihr Leben

Fürs heilige Land

Jungfräuliche Seelen

Zu Asche verbrannt

In de stad Keulen riepen ze naar Palestina

En dus kwamen er kinderen, genoeg van gebrek en armoede

Luisterde naar de verleider, zelf nog een kind, hij was geen man

Hij beloofde redding, betoverde haar

Onze Vader die zijt - wat ben jij - wie ben jij

Toen de kinderen stierven, keek je toe - waar was je?

Ze wilden je alleen maar dienen in heilige waanzin

Had je helemaal geen medelijden met de arme kinderen?

In de naam van de Heer

verraden verkocht

Te jong om te begrijpen

Dat ze worden misbruikt

Van valse profeten

Beroofd van de kindertijd

niets in vraag stellen

geloofde alles

Honderd werd duizend en duizend zelfs meer

Ging over bergen, hongerig naar de zee

Maar de twijfel groeide omdat ze naar de kant van de weg keken

Kleine dode lichamen die jammerlijk sterven in het Westen

Ik zou graag willen geloven dat je genadig bent

Maar dan zie ik deze kinderen en de ellende die ze opeet

Je hebt het niet voorkomen, waarom heb je niets gedaan?

Ben jij een god van bloed - oog om oog, tand om tand?

In de naam van de Heer

verraden verkocht

Te jong om te begrijpen

Dat ze worden misbruikt

Van valse profeten

Beroofd van de kindertijd

niets in vraag stellen

geloofde alles

Gefaald in vroomheid

Een goddelijke visie

De misvatting van een jongen

alle illusies

Hij verdeelde geen zee en verplaatste geen bergen

Hij nam je vrijheid en je geloof stierf het laatst

Sommigen verdronken in een zware storm

De anderen tot slaaf gemaakt, niemand ontsnapte

In de naam van de Heer

verraden verkocht

Te jong om te begrijpen

Dat ze worden misbruikt

Ze gaven hun leven

Voor het heilige land

maagdelijke zielen

tot as verbrand