Carved in Stone - Scar Symmetry

You’re never alone

Still you’re on your own

You cannot see the light

Although you face the sun

The things you see

Are filtered through belief so strong

Passed on through DNA and society

I could never believe that the veil

I saw just came from my mind

The illusion is gone

A swarming pattern of frequencies

Is what this would be?

Without the decoders called the eyes

Bent into shape as thoughts define what you see

Losing its true form to human misery

Wait;

resist the ones who feed upon your sorrow

Those who whisper lies to bring the veil in sight

Fate is not the guilt and failures of tomorrow

Fixed and carved in stone

There s nothing of the kind

You cannot really see me in this earthly dome

So avoid judging me, stay silent

Keep in mind that all is veiled

Only fragments of your mind

Now change has begun

I could never believe that the veil

I saw just came from my mind

The illusion is gone

A swarming pattern of frequencies

Is what this would be?

Without the decoders called the eyes

Bent into shape as thoughts define what you see

Losing its true form to human misery

Wait;

resist the ones who feed upon your sorrow

Those who whisper lies to bring the veil in sight

Fate is not the guilt and failures of tomorrow

Fixed and carved in stone

There s nothing of the kind

Je bent nooit alleen

Toch sta je er alleen voor

Je kunt het licht niet zien

Ook al sta je voor de zon

De dingen die je ziet

Zijn gefilterd door geloof zo sterk

Doorgegeven via DNA en de samenleving

Ik kon nooit geloven dat de sluier

Ik zag dat het net uit mijn hoofd kwam

De illusie is weg

Een zwermpatroon van frequenties

Is dit wat dit zou zijn?

Zonder de decoders die de ogen worden genoemd

In vorm gebogen terwijl gedachten bepalen wat je ziet

Zijn ware vorm verliezen aan menselijke ellende

Wacht;

weersta degenen die zich voeden met je verdriet

Degenen die leugens fluisteren om de sluier in zicht te brengen

Het lot is niet de schuld en mislukkingen van morgen

Vast en in steen gehouwen

Er is niets van dien aard

Je kunt me niet echt zien in deze aardse koepel

Dus vermijd me te veroordelen, blijf stil

Houd in gedachten dat alles is versluierd

Alleen fragmenten van je geest

Nu is de verandering begonnen

Ik kon nooit geloven dat de sluier

Ik zag dat het net uit mijn hoofd kwam

De illusie is weg

Een zwermpatroon van frequenties

Is dit wat dit zou zijn?

Zonder de decoders die de ogen worden genoemd

In vorm gebogen terwijl gedachten bepalen wat je ziet

Zijn ware vorm verliezen aan menselijke ellende

Wacht;

weersta degenen die zich voeden met je verdriet

Degenen die leugens fluisteren om de sluier in zicht te brengen

Het lot is niet de schuld en mislukkingen van morgen

Vast en in steen gehouwen

Er is niets van dien aard