Слишком много - Сатана Печёт Блины

Я слишком много снюхал,

Слишком много скурил,

Чтобы иначе чем рухлядь

Воспринимать этот мир.

Я слишком много принял

Таблеточек и пилюль.

Не вычистить моё имя,

Прикованное ко дну.

Я слишком много плавил

И слишком много взрывал,

Чтоб в рамочку ваших правил

Вернуться, пройдя Астрал.

Не вычистить моё имя,

Не вывесить на флагшток,

Меня все давно простили,

А я не знаю за что.

Слишком много

Слишком много

Слишком много

Слишком много

Слишком много

Я слишком много пиздил

И слишком много пиздел,

Чтоб высмотреть в этой жизни

Приличия и предел.

Мы сотканы из поступков

И страхов во тьме души,

Мы тряпки в театре кукол,

Но зрители не пришли.

Актёры давно слиняли

И мрак в пустоте повис,

Мой прах в оркестровой яме

Никто не зовёт на бис.

Мечты мои штабелями

Лежат в тесноте могил,

Я всё бы давно исправил,

Но слишком много курил

Слишком много

Слишком много

Слишком много

Слишком много

Слишком много

Слишком много

Слишком много

Я слишком много сделал

Хороших стихов и зла,

Чтоб в окна мои по стенам,

С рассветом вползла весна.

Я в камере одиночной,

Я на потолке стою,

И каждой бескрайней ночью

Здесь холодно как в раю.

Я слишком много снюхал,

Слишком много скурил,

Чтобы иначе чем рухлядь

Воспринимать этот мир.

Не вычистить моё имя,

Не вывесить на флагшток,

Меня все давно простили,

А я не знаю за что.

Слишком много

Слишком много

Слишком много

Ik snoof te veel

Te veel gerookt

Aan andere dan rommel

Accepteer deze wereld.

Ik nam te veel

Tabletten en pillen.

Maak mijn naam niet schoon

Geketend aan de onderkant

Ik smelt te veel

En ontplofte teveel

Dus dat binnen de kaders van uw regels

Keer terug, nadat je het astrale bent gepasseerd.

Maak mijn naam niet schoon

Hang niet aan de vlaggenmast,

Het is me al lang vergeven

En ik weet niet waarom.

Te veel

Te veel

Te veel

Te veel

Te veel

Ik heb te veel verkloot

En te veel pizzel,

Om uit te kijken in dit leven

Fatsoen en limiet.

We zijn gemaakt van acties

En angsten in de duisternis van de ziel,

We zijn vodden in het poppentheater

Maar het publiek kwam niet.

De acteurs zijn al lang weg

En duisternis hing in de leegte

Mijn as in de orkestbak

Niemand roept om een ​​toegift.

Mijn dromen zijn gestapeld

Ze liggen in de krappe graven,

Ik zou het al lang geleden opgelost hebben

Maar ik rookte te veel

Te veel

Te veel

Te veel

Te veel

Te veel

Te veel

Te veel

Ik heb te veel gedaan

Goede poëzie en kwaad

Zodat in mijn ramen langs de muren,

Met de dageraad is de lente binnengeslopen.

Ik zit in een isoleercel

Ik sta op het plafond

En elke eindeloze nacht

Het is hier koud, hemels.

Ik snoof te veel

Te veel gerookt

Aan andere dan rommel

Accepteer deze wereld.

Maak mijn naam niet schoon

Hang niet aan de vlaggenmast,

Het is me al lang vergeven

En ik weet niet waarom.

Te veel

Te veel

Te veel