Old Friends - Sara Lov

Old friends, old friends

Sat on their parkbench like bookends

A newspaper blown through the grass

Falls on the round toes

Of the high shoes of the old friends

Old friends, winter companions, the old men

Lost in their overcoats, waiting for the sunset

The sounds of the city sifting through trees

Settles like dust on the shoulders of the old friends

Can you imagine us years from today

Sharing a parkbench quietly

How terribly strange to be seventy

Old friends, memory brushes the same years

Silently sharing the same fears

Time it was and what a time it was

A time of innocence

A time of confidences

Long ago it must be

I have a photograph

Preserve your memories

Ther all thats left you…

Oude vrienden, oude vrienden

Zaten op hun parkbank als boekensteunen

Een krant door het gras geblazen

Valt op de ronde tenen

Van de hoge schoenen van de oude vrienden

Oude vrienden, wintervrienden, de oude mannen

Verdwaald in hun overjassen, wachtend op de zonsondergang

De geluiden van de stad die door bomen zift

Het nestelt zich als stof op de schouders van de oude vrienden

Kun je je ons voorstellen over jaren vanaf vandaag?

Rustig een parkbank delen

Wat vreselijk vreemd om zeventig te zijn

Oude vrienden, geheugenborstels dezelfde jaren

Stil dezelfde angsten delen

Tijd dat het was en wat een tijd was

Een tijd van onschuld

Een tijd van vertrouwen

Lang geleden moet het zijn

Ik heb een foto

Bewaar je herinneringen

Dan heb je alleen nog maar...