Cliché - Sandro Outwo, Mav

Ciao, sono già a casa da un po'

Ho mangiato troppo e già so che per ora non mi addormenterò

Passano le ore e mi muovo tipo in un flash mob

Resto ancora sveglio e penso che ti scriverò

È da un po' che non ci sei

Ed io ripenso a te, che avevi gli stessi interessi miei

Ma il karma guarda, la scintilla non scatta

Forse dopo mesi avevo qualche polvere bagnata

O forse eri tu che pensavi che i tuoi tasti

Coincidessero con gli 88 di un piano

Magari soffri, forse no, non resta che ignorarsi

Mentre aspettiamo che tu ti trasferisca a Milano

Ok per me, non rileggo certi messaggi

Sono diventato grande e ho saltato certi passaggi

La poca delicatezza di esporti e poi ritirarti

Ti ha concesso di provare ad accontentarti

Troppo tempo che il mio letto vuoto è un cliché

Riempi la stanza col profumo che sa di te

Scordiamo tutto e non chiediamoci più perché

Sorridi per resistere

Anche stasera ritorno da solo

Senza nessuna che colmi il mio vuoto

Il mio aereo sta per alzarsi in volo

E se cadesse ritornerei a nuoto

Ciao, sono rientrato e so che penserò

A ciò che è successo e, per ora, non mi addormenterò

Ho i pensieri sottosopra, ormai, già da un po'

Ho gli occhi spalancati e penso che ti scriverò

Siamo figli delle scelte che facciamo

E di tutto ciò che carichiamo nel nostro bagaglio a mano

Abbiamo un passato che pesa quando lo trasciniamo

Ma raccontarsi il nostro, ancora oggi, suona un po' strano

Non mi è chiara la sensazione che mi scompone

Che è di sicuro figlia della nostra situazione

Sei sempre quella delle sorprese in stazione

Dove la nostalgia ha lasciato spazio all’illusione

Però, se ci ripenso, forse un motivo c'è

E sento addosso la pressione di chi porta il 23

Nessun error sul lago, sei ancora i miei Cavs

Ma non so se alle finali calcherò il tuo parquet

Troppo tempo che il mio letto vuoto è un cliché

Riempi la stanza col profumo che sa di te

Scordiamo tutto e non chiediamoci più perché

Sorridi per resistere

Anche stasera ritorno da solo

Senza nessuna che colmi il mio vuoto

Il mio aereo sta per alzarsi in volo

Hallo, ik ben alweer een tijdje thuis

Ik heb te veel gegeten en ik weet al dat ik voorlopig niet in slaap zal vallen

De uren gaan voorbij en ik beweeg me een beetje in een flitsmeute

Ik ben nog wakker en ik denk dat ik je zal schrijven

Je bent hier een tijdje niet geweest

En ik denk aan jou, die dezelfde interesses had als ik

Maar karma ziet eruit, de vonk slaat niet toe

Misschien had ik na maanden wat natte poeder

Of misschien was jij het die dacht dat het jouw sleutels waren

Ze vielen samen met de 88 op een verdieping

Misschien lijd je, misschien niet, het enige dat overblijft is elkaar negeren

Terwijl we wachten tot je naar Milaan verhuist

Oké voor mij, ik herlees bepaalde berichten niet

Ik ben ouder geworden en ik heb bepaalde stappen overgeslagen

De kleine delicatesse om jezelf bloot te geven en je dan terug te trekken

Het stelde je in staat om te proberen jezelf tevreden te stellen

Te lang dat mijn lege bed een cliché is

Vul de kamer met de geur die naar jou ruikt

Laten we alles vergeten en ons niet langer afvragen waarom

Glimlach om weerstand te bieden

Zelfs vanavond ga ik alleen terug

Met niemand om mijn leegte te vullen

Mijn vliegtuig staat op het punt op te stijgen

En als het valt, zwem ik weer

Hallo, ik ben terug en ik weet wat ik zal denken

Over wat er is gebeurd en voorlopig zal ik niet in slaap vallen

Ik heb mijn gedachten nu een tijdje op zijn kop staan

Mijn ogen zijn wijd open en ik denk dat ik je zal schrijven

We zijn kinderen van de keuzes die we maken

En van alles wat we in onze handbagage meenemen

We hebben een verleden dat weegt als we het meeslepen

Maar vertellen over de onze, nog steeds vandaag, klinkt een beetje vreemd

Ik begrijp het gevoel niet dat me kapot maakt

Wat zeker het gevolg is van onze situatie

Jij bent altijd degene met de verrassingen op het station

Waar nostalgie plaats heeft gemaakt voor illusie

Als ik er echter nog eens over nadenk, is er misschien een reden

En ik voel de druk van iemand die een 23 draagt

Geen fouten op het meer, jullie zijn nog steeds mijn Cavs

Maar ik weet niet of ik je parket zal betreden in de finale

Te lang dat mijn lege bed een cliché is

Vul de kamer met de geur die naar jou ruikt

Laten we alles vergeten en ons niet langer afvragen waarom

Glimlach om weerstand te bieden

Zelfs vanavond ga ik alleen terug

Met niemand om mijn leegte te vullen

Mijn vliegtuig staat op het punt op te stijgen