Блокада - Самое Большое Простое Число

Тебе не сказать никогда, как называется этот город

Я на санках везу мертвеца, по земле волочится пальто, ворот

Ты никогда не попросишь то, чего мы забыли вкус

По улице Зодчего Росси разносится полозьев железный хруст

Ты не прокричишь никогда, как называется эта осада

У мертвеца в желудке вода из проруби у летнего сада

Ты даже не сможешь сказать, что разбрасывают тысяча винтов

Мертвец готов, и я к смерти готов

Ты даже не сможешь сказать, как я называл тебя, с тобой играя

Там, куда мы идем с мертвецом, нет ни ада, ни рая

Но на прощание я хочу услышать всего лишь три слова

Ни «Ленинград», ни «хлеб», ни «блокада», ни «листовки»

Я мечтаю всё это никогда не слышать снова

Я знаю, что ты никогда не выговаривала «л», моя милая флю-флю,

Но как бы я хотел вместо воя репродуктора услышать короткое

Тебя

Люблю

Je zult nooit de naam van deze stad vertellen

Ik draag een dode man op een slee, een jas sleept over de grond, een kraag

Je zult nooit om iets vragen waarvan we de smaak zijn vergeten

Het ijzeren kraken van lopers wordt gedragen door de straat van de architect van Rossi

Je zult nooit roepen hoe dit beleg heet

Een dode heeft water in zijn maag uit een gat in een zomertuin

Je kunt niet eens zien dat er duizend propellers zijn verspreid

De dode man is klaar en ik ben klaar om te sterven

Je kunt niet eens zeggen hoe ik je noemde als je met je speelt

Waar we gaan met de doden, daar is geen hel of hemel

Maar bij het afscheid wil ik maar drie woorden horen

Noch "Leningrad", noch "brood", noch "blokkade", noch "folders"

Ik droom ervan dit alles nooit meer te horen

Ik weet dat je nooit "l" zei, mijn beste griep,

Maar wat zou ik graag een korte horen

Jij

Ik houd van