Fillmore Shuffle - Sammy Hagar

I often wonder how the Fillmore Shuffle

Caught us both in the very same year.

I guess we were foolish, but so glad to do it

Face down in the hallway, but never any tears.

The first one to go was sweet William.

I guess we should, we should have been warned

But it felt so good to be quittin'

We thought we were causing nobody any harm

So we kept lying to each other saying

I’m gonna quit it tomorrow, but tomorrow never comes

I’ll quit it tomorrow, but tomorrow never comes

Tomorrow never comes

And I guess our life reads just a novel

Though we both keep hoping for so much more.

We keep on tryin’to understand

Why we keep on livin', livin’this way.

Tryin’to keep thinks together is the reason I stay.

And she says to me, Baby, honey, I feel so bad.

Then she goes out walkin’and she stays out so late

And I know where she’s goin', to myself, I say…

Call it the Fillmore Shuffle

Ik vraag me vaak af hoe de Fillmore Shuffle

Betrapte ons allebei in hetzelfde jaar.

Ik denk dat we dwaas waren, maar zo blij om het te doen

Gezicht naar beneden in de gang, maar nooit tranen.

De eerste die ging was lieve William.

Ik denk dat we hadden moeten, we hadden gewaarschuwd moeten zijn

Maar het voelde zo goed om te stoppen

We dachten dat we niemand kwaad deden

Dus we bleven tegen elkaar liegen en zeiden:

Morgen stop ik ermee, maar morgen komt nooit

Morgen stop ik ermee, maar morgen komt nooit

Morgen komt nooit

En ik denk dat ons leven slechts een roman is

Hoewel we allebei blijven hopen op nog veel meer.

We proberen het te begrijpen

Waarom we blijven leven, zo leven.

Proberen te blijven denken is de reden dat ik blijf.

En ze zegt tegen me: schat, ik voel me zo slecht.

Dan gaat ze wandelen en blijft ze zo laat weg

En ik weet waar ze heen gaat, tegen mezelf, zeg ik...

Noem het de Fillmore Shuffle