Tair - Salem

I’m aching

So tell me what’s shaking

Watching from the bushes, I’m patient

Still like a stone but my mind ain’t vacant

I’m waiting, I’m waiting

Breathing in deep through my nose wind as it blows

Got there on my own ain’t no roads where I want to go

Picking up a stone for a throw then let it go

Lone tonight with flowers I never know

Hell moving round in my face as I’m looking down

Down out of town and all that is around

Down is the place by the lake where she drowned

Down is the place little houses can be found

Now all the windows with the lights on looking similar

This end to me, it’s routine, it’s familiar

Start to get a feeling about where my two lights are

These niggas calling me, it’d be rude if I don’t go

Started to decent from the ridge with my eyes fixed

On those lights and my feet stepping on sticks

«I'm coming, I’ll be there soon»

And when I get there I’mma tear apart the room

See now I’m from the hills wich is where I first began

To the side of the house which is where I now stand

The edge of the rules and the long way between them

This house is safe it got nothing to fear (yeah)

So if you catch your window smashed something gon' snap (damn)

And what they lose they couldn’t get back (nope)

Dirt across the floor like it started from nowhere

Water pipe howling let them know what’s out there

For what they’re about to lose they have no understanding

And my prison stint, left more damage in the can

I move through the house, all nerve all sheet

Door open with a creek what a treat she still asleep

ik heb pijn

Dus vertel me wat er trilt

Kijkend vanuit de struiken, ik heb geduld

Nog steeds als een steen, maar mijn geest is niet leeg

Ik wacht, ik wacht

Diep inademen door mijn neuswind terwijl het waait

Ik ben er op eigen gelegenheid gekomen, er zijn geen wegen waar ik heen wil

Een steen oppakken voor een worp en dan loslaten

Eenzaam vanavond met bloemen, ik weet het nooit

De hel beweegt in mijn gezicht terwijl ik naar beneden kijk

Beneden de stad uit en alles wat er in de buurt is

Beneden is de plaats bij het meer waar ze verdronk

Beneden is de plek waar kleine huisjes te vinden zijn

Nu lijken alle ramen met de lichten aan op elkaar

Dit einde voor mij, het is routine, het is vertrouwd

Begin een idee te krijgen waar mijn twee lampen zijn

Deze vinden die me bellen, het zou onbeleefd zijn als ik niet ga

Begon te fatsoenlijk vanaf de bergkam met mijn ogen gefixeerd

Op die lichten en mijn voeten die op stokken stappen

"Ik kom eraan, ik ben er snel"

En als ik daar aankom, scheur ik de kamer uit elkaar

Kijk nu kom ik uit de heuvels waar ik voor het eerst begon

Aan de zijkant van het huis waar ik nu sta

De rand van de regels en de lange weg ertussen

Dit huis is veilig, het heeft niets te vrezen (ja)

Dus als je vangst dat je raam ingeslagen is, gaat er iets kapot (verdomme)

En wat ze verliezen konden ze niet terugkrijgen (nee)

Vuil op de vloer alsof het uit het niets is begonnen

Huilende waterpijp laat ze weten wat er is

Voor wat ze op het punt staan ​​te verliezen, hebben ze geen begrip

En mijn gevangenisstint zorgde voor meer schade in het blik

Ik ga door het huis, allemaal zenuwen allemaal vel

Deur open met een beekje wat een verwennerij ze nog slaapt